Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie w przedmiocie równoważnika za brak kwatery stałej
Sentencja

Sygn.akt I OSK 157 /05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 lutego 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Ludwik Żukowski (spr), , Protokolant Maria Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2004 r. sygn. akt I SA 467/03 w sprawie ze skargi T. Ż. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie równoważnika za brak kwatery stałej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej WSA lub sądem pierwszej instancji) wyrokiem z dnia 21 września 2004 r., sygn. akt I SA 467/03, po rozpoznaniu skargi T. Ż. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] (nr [...]) w przedmiocie równoważnika za brak kwatery stałej uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Oddziału Terenowego nr 1 Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] z dnia [...] (nr [...]). Zawarte w uzasadnieniu wyroku główne motywy rozstrzygnięcia były następujące: zaskarżoną decyzją Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie uchylił w całości decyzję pierwszoinstancyjną z dnia [...] w przedmiocie utraty uprawnień przez

T. Ż. do pobierania równoważnika pieniężnego za brak osobnej kwatery stałej oraz zwrocie nienależnie pobranego świadczenia, a także skreślenia z listy żołnierzy oczekujących na przydział osobnej kwatery stałej w Garnizonie [...]. W opisywanej decyzji orzeczono także, że T. Ż. nie nabył prawa do równoważnika pieniężnego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1992 r., nr 5, poz. 19 ze zm.) oraz umorzył postępowanie organu pierwszej instancji w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że T. Ż. był współwłaścicielem lokalu mieszkalnego, położonego w [...] przy ul. [...], na którego zakup jego żona otrzymała bezzwrotną pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe w związku z czym nie przysługiwał mu równoważnik pieniężny za brak kwatery stałej. Pomoc finansowa udzielona żonie T. Ż. przyznana była na podstawie odrębnych przepisów, obowiązujących w resorcie Ministra Spraw Wewnętrznych, nie miało jednak znaczenia z jakiego funduszu przyznana była pomoc, istotnym było to, że nie została zwrócona. Organ odwoławczy nie podzielił też stanowiska w przedmiocie utraty przez T. Ż. prawa do pobierania równoważnika pieniężnego za brak kwatery stałej z tego powodu, że ujawniono fakt współposiadania lokalu mieszkalnego lecz z tej przyczyny, że takiego prawa w ogóle nie nabył. Skreślenie T. Ż. z listy oczekujących na przydział kwatery stałej lub przyznanie ekwiwalentu za rezygnację z niej uznano za czynność techniczno-organizacyjną, która nie wymagała wszczynania postępowania administracyjnego i wydawania stosownej decyzji; z tej przyczyny w tym zakresie uchylono decyzję pierwszoinstancyjną i umorzono postępowanie. Od opisanej decyzji z dnia [...]

T. Ż. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jej uchylenie jako niezgodnej z prawem.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 cyt. wcześniej ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, żołnierzowi zawodowemu, który spełniał określone w tym przepisie warunki przysługiwał równoważnik pieniężny w razie niemożności przydzielenia osobnej kwatery stałej w miejscowości, w której stale pełnił służbę lub w miejscowości pobliskiej, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadali lokalu mieszkalnego w tej miejscowości. Niesporne było, że skarżący został służbowo przeniesiony z [...] do służby w Garnizonie [...] na początku 1995 r. i od lutego 1995 r. otrzymywał równoważnik pieniężny za brak osobnej kwatery (art. 27 ust. 1 ustawy z 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych) oraz § 1 pkt 1 Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 maja 1987 r. w sprawie równoważnika pieniężnego za brak osobnej kwatery stałej, ryczałtu za rozłąkę z rodziną oraz zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby (Dz. Rozk. MON z 1986 r., poz. 24). Nie ulegało zatem wątpliwości, że w dniu 1 stycznia 1996 r. tj. wejścia w życie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433 ze zm.) skarżący pobierał równoważnik pieniężny. Stosownie do art. 88 ust. 2 powołanej ustawy żołnierze zawodowi, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pobierali równoważnik pieniężny na podstawie art. 27 ust. 1 dotychczas obowiązującej ustawy, zachowali do niego prawo do czasu zrealizowania uprawnień wynikających z art. 24 ustawy tj. przydziału kwatery albo wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z osobnej kwatery stałej. Do czasu rozpatrywania skargi uprawnienia skarżącego nie zostały zrealizowane.

Strona 1/8