Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. WSA Tomasz Szmydt (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1819/16 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Stowarzyszenia [...] na rzecz Ministra Edukacji Narodowej kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 marca 2017 r., po rozpoznaniu skargi Stowarzyszenia [...]na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego, w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], w punkcie 2. zasądził od Ministra Edukacji Narodowej na rzecz skarżącego Stowarzyszenia kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w punkcie 3. nakazał ściągnąć od skarżącego Stowarzyszenia kwotę 200 złotych tytułem nieuiszczonego wpisu od skargi.
Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Stowarzyszenie [...] wnioskiem z dnia [...] czerwca 2016 r., na podstawie art. 21 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. 352), zwróciła się do Ministra Edukacji Narodowej o udostępnienie następującej informacji sektora publicznego:
1. kalendarza spotkań Ministra Edukacji Narodowej w okresie od 1 maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji,
2. księgi wejść i wyjść gości (rejestru wejść/wyjść gości) do Ministerstwa od 1 maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji.
Zaznaczono, że informacje te Stowarzyszenie zamierza wykorzystać w celach niekomercyjnych do artykułów i analiz na stronach internetowych skarżącego Stowarzyszenia i porównanie spotkań Ministra oraz gości Ministerstwa z innymi Ministrami/Ministerstwami.
Minister Edukacji Narodowej pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. odpowiedział Stowarzyszeniu, że żądana informacja z zakresu księgi wyjść/wejść do Ministerstwa nie ma charakteru informacji publicznej. Udostępnił natomiast kalendarz spotkań Ministra Edukacji Narodowej .
Następnie Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...], działając na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 2 i ust. 4 pkt 1 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, odmówił wyrażenia zgody na ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego, tj. kalendarza spotkań Ministra Edukacji Narodowej oraz księgi wejść i wyjść gości (rejestru wejść/wyjść gości do Ministerstwa) od 1 maja 2016 r. do dnia udostępnienia żądanych informacji. W uzasadnieniu podał, że Ministerstwo Edukacji Narodowej prowadzi rejestr wejść/wyjść do budynku będącego siedzibą Ministerstwa w formie systemu elektronicznego, rejestrującego wejścia i wyjścia do budynku organu, poprzez zbliżenie karty - identyfikatora wydanego na określony czas np. pracownikom na okres zatrudnienia lub wydawanego incydentalnie przez pracowników recepcji osobom wchodzącym do gmachu w różnych celach, w tym prywatnych. Elektroniczny zapis wejść i wyjść jest w istocie narzędziem o charakterze technicznym służącym administrowaniu budynkiem i zapewnieniu bezpieczeństwa urzędu i przebywających w nim osób. Jest to nośnik informacji o charakterze wewnętrznym służący zapewnieniu bezpieczeństwa urzędu i przebywających w nim osób. Gromadzenie i posiadanie tego rodzaju informacji nie jest wymagane przepisami prawa, ani też nie jest dokonywane w związku z ustawową działalnością organu. Dostęp do tego rodzaju informacji sektora publicznego jest zatem ograniczony na podstawie art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. Ponadto rejestr prowadzony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej obejmuje różne osoby wchodzące do budynku w różnych celach. Zawiera ich imiona i nazwiska, a także osoby, do których udają się goście. Nie ulega wątpliwości, że takie dane jak imię i nazwisko osoby fizycznej, data, godzina wejścia i wyjścia tej osoby do budynku ministerstwa stanowią dane osobowe, zaś owe dane mieszczą się w zakresie pojęcia prywatności osób fizycznych, o której mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. Zgodnie z tym przepisem, prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Prawo to podlega więc ograniczeniu w zakresie udostępniania informacji zawierających dane osobowe osób fizycznych, chyba że chodzi o informacje o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji albo osoba fizyczna zrezygnuje z przysługującego jej prawa. Zatem dane zawarte w rejestrze wejść/wyjść mogłyby być udostępnione jedynie w zakresie, w jakim dotyczą one osób pełniących funkcje publiczne i mających związek z pełnieniem tej funkcji. Z pewnością część osób wchodzących do budynku ministerstwa pełni funkcje publiczne, a ich wejście ma dodatkowo związek z pełnieniem tych funkcji. Tym niemniej jednak na podstawie prowadzonego rejestru nie można ustalić tych okoliczności. Rejestr nie zawiera bowiem informacji na temat celu wizyty, ani innych danych, które pozwalałyby na dokonanie oceny, czy jest to osoba pełniąca jakiekolwiek funkcje publiczne, a jej wizyta w Ministerstwie Edukacji Narodowej ma związek z pełnieniem tej funkcji. Zatem ujawnienie rejestru prowadziłoby do naruszenia prywatności osób fizycznych - gości, interesantów przychodzących do Ministerstwa i nie pełniących funkcji publicznych lub których wizyta w urzędzie nie miała związku z pełnioną funkcją publiczną. Z uwagi na ochronę prywatności tych podmiotów informacje zawarte w systemie rejestrującym wejścia i wyjścia do urzędu nie mogą być udostępniane innym podmiotom w celu ich ponownego wykorzystywania. Również kalendarz Ministra Edukacji Narodowe, który jest prowadzony za pomocą specjalnie dedykowanej do tego funkcjonalności programu Microsoft Outlook, zawierający informacje o różnego rodzaju zdarzeniach, które maja nastąpić, stanowi w istocie narzędzie, które stosownie do okoliczności, na bieżąco umożliwia planowanie i organizowanie realizowanych przez ministra zadań, w tym odbywanych spotkań. Jest to materiał o charakterze wewnętrznym i roboczym, który nie zawiera oświadczenia woli lub wiedzy funkcjonariusza publicznego. Jednocześnie nie wszystkie spotkania są tam odnotowywane. W takiej postaci terminarz nie przesądza o działaniach, które zostaną podjęte przez Ministra Edukacji Narodowej. Nie zawiera on również aktualnych informacji, bowiem w kalendarzu mogą znajdować się informacje o spotkaniach, które ostatecznie się nie odbyły, a nie zostały wykreślone z kalendarza. Informacje zawarte w kalendarzu nie odnoszą się więc ani do zamierzeń ministra, ani też do sfery faktów. Gromadzenie i posiadanie tego rodzaju informacji przez organ nie jest wymagane przepisami prawa. Wytwarzanie tego rodzaju informacji nie należy do zadań publicznych tego organu, a zatem również prawo do ponownego wykorzystywania tych informacji podlega ograniczeniu na podstawie art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.