Skarga kasacyjna na bezczynność Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Protokolant st. asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. W. i innych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt I SAB/Wa 181/13 w sprawie ze skargi E. W. i innych na bezczynność Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia od E. W. i innych na rzecz Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 października 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 181/13, oddalił skargę w/w skarżących na bezczynność Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość, stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i orzekł o kosztach postępowania.

Przedstawiając w uzasadnieniu tegoż orzeczenia stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, iż wnioskiem z dnia 22 sierpnia 2011 r. skarżący wnieśli o przyznanie odszkodowania za część nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...], odnośnie której Prezydent m. st. Warszawy decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. odmówił im przyznania prawa użytkowania wieczystego. Mimo wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy postanowieniem Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2012 r., postępowanie w tej sprawie nie zostało zakończone. W skardze na bezczynność organu skarżący domagali się stwierdzenia rażącej bezczynności organu i zobowiązania go do załatwienia sprawy w terminie miesiąca, do ukarania winnego pracownika i zasądzenia kosztów postępowania. W ich ocenie skoro organ nie tylko przekroczył ustawowe terminy załatwienia sprawy, ale także termin wyznaczony przez wojewodę, nadto zaniechał wykonania obowiązku powiadomienia stron o przyczynach zwłoki i nie wskazał dodatkowego terminu załatwienia sprawy, jego bezczynność ma charakter rażącego naruszenia prawa. Tym bardziej, że wszelkie dowody potrzebne do wydania rozstrzygnięcia zostały zgromadzone w sprawie, w której zapadła decyzja w przedmiocie użytkowania wieczystego gruntu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc, że pełnomocnik skarżących został poinformowany o prowadzeniu postępowania dowodowego i niemożności zakończenia postępowanie we wskazanych terminach.

W przekonaniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie organ pozostaje w bezczynności, gdyż jak wynika z akt administracyjnych, wniosek skarżących nie został załatwiony mimo upływu terminów wskazanych w art. 35 k.p.a., jak też terminów podanych w trybie art. 36 § 1 k.p.a., oraz terminu wyznaczonego przez Wojewodę Mazowieckiego. Jednak zdaniem tego Sądu nie można organowi postawić zarzutu, że pozostaje w bezczynności z rażącym naruszeniem prawa. Podejmował bowiem czynności mające na celu zgromadzenie materiału dowodowego. Pismami z dnia 10 października 2011 r. wystąpił do: 1) Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej o udzielenie informacji na temat tego, kiedy zostały wytyczone linie rozgraniczające ul. [...] według obecnego przebiegu na odcinku działki nr [...] oraz do przedłożenia mapy wskazującej granice ul. [...] w latach 1958 lub 1959 r.; 2) Wydziału Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy Śródmieście i Zarządu Dróg Miejskich o przedłożenie dokumentacji dotyczącej przejęcia części nieruchomości stanowiącej działkę nr [...] pod inwestycję - poszerzenie ul. [...] po 1945 r. Pismem z dnia 19 kwietnia 2013 r. Prezydent m.st. Warszawy wystąpił ponadto do Dyrektora Archiwum Państwowego m.st. Warszawy o przesłanie kopii planu zabudowania z 1931 r., inwentaryzacji zniszczeń Biura Odbudowy Stolicy, decyzji lokalizacyjnych lub innych dotyczących przekazania nieruchomości pod budowę budynku przy ul. [...]. Z akt sprawy wynika również, że organ realizował obowiązki wynikające z art. 36 § 1 k.p.a. w zakresie wskazywania nowych terminów załatwienia sprawy. Pismem z dnia 11 października 2012 r. Prezydent m.st. Warszawy skierował do pełnomocnika skarżących informację o niemożności rozpatrzenia sprawy o odszkodowanie w terminie ustawowym z uwagi na konieczność uzupełnienia akt własnościowych o dokumenty lokalizujące na gruncie inwestycję oraz wskazał termin załatwienia sprawy do 31 stycznia 2013 r. Pismem z dnia 19 kwietnia 2013 r. organ ten skierował do pełnomocnika skarżących kolejne pismo informujące o niemożności rozpatrzenia sprawy o odszkodowanie w terminie dodatkowym z uwagi na konieczność zgromadzenia całości dokumentacji (kopii planu zabudowania z 1931 r.) oraz wskazujące termin załatwienia sprawy do 31 sierpnia 2013 r. Dlatego nie był zupełnie bezczynny. Jak dalej wskazał Sąd I instancji sprawy należące do materii odszkodowań za nieruchomości warszawskie są sprawami szczególnie skomplikowanymi w rozumieniu art. 35 § 3 k.p.a., dlatego wyznaczył organowi termin dwumiesięczny na zakończenie postępowania. Nie mógł uwzględnić wniosku o ukaranie pracownika organu, gdyż leży to poza zakresem jego właściwości. Dlatego na podstawie art. 149 § 1 oraz art. 200 i art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., orzekł jak w sentencji zaskarżonego wyroku.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta