Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie NSA Tamara Dziełakowska del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1941/16 w sprawie ze skargi B. R. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. R. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Mienie zabużańskie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Skarbu Państwa
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1941/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. R. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.

Decyzją nr [...] z dnia [...] Minister Skarbu Państwa, dalej jako "Minister", działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), dalej jako "k.p.a.", utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] r., znak: [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody[...], dalej jako "Wojewoda", z dnia [...] r., znak: [...] w przedmiocie potwierdzenia B.R. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez jej poprzednika F. Ż. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej położonej we[...] , przy ul.[...], woj.[...].

Postępowanie nieważnościowe zostało wszczęte z urzędu na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Z ustaleń organu wynikało, że ww. nieruchomość położona we [...] nie stanowiła wyłącznej własności dziadka skarżącej - F. Ż., jak to przyjął poprzednio wojewoda, lecz współwłasność jego i J. S. z domu [...]j. W efekcie, w decyzji Wojewody z dnia [...] r. błędnie ustalono udział w tymże składniku masy spadkowej po F. Ż. (na ½) a w konsekwencji wysokość rekompensaty została zawyżona.

Organ powołał się na art. 3 ust. 2 oraz art. 13 ust 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 2042 ze zm.), dalej jako "ustawa zabużańska". Następnie Minister zaznaczył, że gdy chodzi o wysokość świadczenia przypadającego na skarżącą, decyzja Wojewody obarczona jest istotnym błędem. Jakkolwiek bowiem w postanowieniu z dnia [...] r. o spełnieniu przesłanek niezbędnych do potwierdzenia prawa do rekompensaty wydanym na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy organ wojewódzki wyraźnie wskazał, iż nieruchomość położona przy ul. [...] we [...] stanowiła współwłasność F. Ż. i J. S. z domu Ż., to już w decyzji z dnia [...] r., Wojewoda pominął, że była ona przedmiotem współwłasności, co bezsprzecznie skutkowało wadliwym ustaleniem, iż prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia tejże nieruchomości w całości przysługuje wyłącznie spadkobiercom F. Ż.

Wskazanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, dalej również jako "WSA" oddalił skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] r.

Sąd I instancji wskazał, że postępowanie administracyjne w sprawie głównej, kontrolowanej w trybie nadzwyczajnym, prowadzone było na podstawie przepisów ustawy zabużańskiej - w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania decyzji z [...] r. Natomiast w kontrolowanej przez Sąd sprawie postępowanie toczyło się w oparciu o przepisy art. 156-158 k.p.a., a zatem jego przedmiotem było ustalenie, czy kwestionowana decyzja Wojewody z [...] r. została wydana z wadami, o których stanowi art. 156 § 1 k.p.a. Następnie WSA podniósł, że dokonane przez Ministra ustalenia i ocena prawna nie budzą wątpliwości, bowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa i została wyczerpująco uzasadniona odpowiednio do wymagań określonych w art. 107 § 3 k.p.a., choć jej uzasadnienie wymaga częściowej korekty.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Mienie zabużańskie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Skarbu Państwa