Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza ze stanowiska i przeniesienia do dyspozycji Szefa Biura Ochrony Rządu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia WSA del. Grzegorz Czerwiński Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 618/08 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza ze stanowiska i przeniesienia do dyspozycji Szefa Biura Ochrony Rządu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 618/08 oddalił skargę A. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza ze stanowiska i przeniesienia do dyspozycji Szefa Biura Ochrony Rządu.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Rozkazem personalnym z dnia [...], nr [...] Szef Biura Ochrony Rządu (BOR) na podstawie art. 25 ust. 1 i art. 26 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712 ze zm.) oraz art. 108 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, zwolnił [...] A. A. ze stanowiska służbowego [...] z dniem [...] i przeniósł do swojej dyspozycji w związku z przewidywanym mianowaniem na inne stanowisko służbowe lub zwolnieniem ze służby. Rozkazowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Po rozpoznaniu odwołania, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny Szefa Biura Ochrony Rządu z dnia [...]. W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał, że Szef Biura Ochrony Rządu w ramach realizacji zadań przewidzianych w art. 7 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu, uwzględniając potrzeby służby, decyduje o obsadzie kierowniczych stanowisk służbowych w BOR. Odpowiedzialność za realizację powierzonych zadań uprawnia go do swobodnego doboru najbliższych współpracowników, którzy w jego ocenie zapewnią skuteczne wykonywanie ustawowych zadań. Wskazano, że stanowisko [...], kierującego komórką organizacyjną zapewniającą Szefowi BOR bezpośrednią pomoc w zakresie [...], ma kluczowe znaczenie dla efektywnego kierowania formacją i tym samym uzasadnia prawo Szefa BOR do swobodnego, uwzględniającego ograniczenia pragmatyki służbowej, doboru współpracownika. Zmiana na tym stanowisku może być dokonana w każdym czasie, bez względu na kwalifikacje zawodowe, aspiracje czy dotychczasowe wyniki w służbie funkcjonariusza, który na tym stanowisku pełnił służbę.

W skardze na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] A. A. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, a także o zobowiązanie Szefa BOR do przedstawienia Sądowi rozkazu personalnego z dnia [...] nr [...], który, mimo że dotyczy innego funkcjonariusza zawiera identyczne uzasadnienie faktyczne. Według skarżącej przeprowadzenie tego dowodu ma wykazać, że rozkaz personalny Szefa BOR o jej przeniesieniu jest pozbawiony cech zindywidualizowanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając zaskarżonym wyrokiem skargę stwierdził, że zgodnie z art. 25 ust. 1 powołanej ustawy o Biurze Ochrony Rządu, organem właściwym do mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk jest Szef Biura Ochrony Rządu. Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 tej ustawy, funkcjonariusz w służbie stałej, zwolniony z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego, może być przeniesiony do dyspozycji Szefa BOR, jeżeli przewiduje się mianowanie go na inne stanowisko służbowe lub zwolnienie ze służby. Właściwym do przeniesienia funkcjonariusza do dyspozycji jest Szef BOR (art. 26 ust. 2 pkt 2 tej ustawy). Biuro Ochrony Rządu ma strukturę jednolitą, a to oznacza, że tylko jej Szef wpływa na kształt BOR jako umundurowanej, uzbrojonej formacji, wykonującej zadania z zakresu ochrony osób, obiektów i urządzeń. Pełni więc na zewnątrz rolę organu administracji, a od wewnątrz zarządza i kieruje jej pracami. Te ostatnie funkcje wiążą się immanentnie z rolą podmiotu zatrudniającego, jakim Szef BOR jest wobec pełniących służbę w Biurze funkcjonariuszy. Szef BOR kształtuje strukturę zatrudnienia w sposób samodzielny i tylko do niego należy dobór i ocena kadry. Fakt ten sprawia, że tylko Szef BOR posiada najpełniejszą wiedzę o potrzebach kadrowych Biura jako całości. Uzasadnienie rozstrzygnięć w tego rodzaju sprawach może w istocie sprowadzać się do stwierdzeń o autonomicznym prawie organu w zakresie doboru kadry, bez konieczności wykazania czy to braku odpowiednich kwalifikacji, zasług, osiągnięć, czy dokonywania ocen. Można to najogólniej określić brakiem możliwości współpracy z osobą pełniącą służbę na określonym stanowisku. Ograniczeniu ulega zatem postępowanie dowodowe prowadzone na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego.

Strona 1/6