Natomiast zmienić decyzję ostateczną można między innymi z tytułu nienależnie pobranego świadczenia, ale tylko wtedy, gdy już będzie wiadomo za jaki okres świadczenie okazało się nienależne, a jest to przedmiotem postępowania prowadzonego na podstawie art. 30 powołanej ustawy o świadczeniach rodzinnych. Przesłanki, które należy zbadać w tym postępowaniu wskazują, że decyzja wydana w trybie zwykłym będzie dotyczyć świadczeń już przyznanych albo wypłaconych. Nie można zatem prowadzić łącznie dwóch postępowań w różnych trybach i na podstawie innych przesłanek.
Ze stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie wynika, że przyznane J. Z. świadczenie rodzinne zostało w całości wypłacone, zaś za nienależne świadczenie uznano tylko część okresu, za który wypłaty nastąpiły i nakazano zwrot nienależnie pobranych świadczeń. Inna byłaby sytuacja wtedy, gdyby organ dowiedział się o zmianie sytuacji dochodowej w trakcie pobierania przez skarżącą świadczeń rodzinnych, gdyż wtedy ostateczna decyzja konstytutywna spowodowałaby niemożność dalszej wypłaty tych świadczeń.
W tej sytuacji zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, racje ma skarżący kasacyjnie, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu naruszył wskazane wyżej przepisy prawa materialnego przez błędną ich wykładnię.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd pierwszej instancji winien zatem ocenić, czy decyzja o nienależnie pobranych świadczeniach nie narusza prawa
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.
Na podstawie art. 207 § 2 wskazanej wyżej ustawy, odstąpiono od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego od strony, której sytuacja finansowa powoduje, iż korzysta ze świadczeń pomocy społecznej.