Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Rausz Sędziowie Janina Antosiewicz (spr.) NSA Anna Łuczaj Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 października 2005 r. sygn. akt II SA/Sz 1256/04 w sprawie ze skargi Spółki o.o. Gazownictwa w P. z Oddział - ZG w K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 listopada 2004 r. (...) w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 12 października 2005 r. II SA/Sz 1256/04 uwzględniając skargę Spółki Gazownictwa Sp. z o.o. z siedzibą w P. uchylił decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 15 listopada 2004 r. i poprzedzającą ją decyzję tegoż organu z 6 października 2004 r. (...) w przedmiocie wyrażenia zgody na zajęcie pasa drogowego i ustalenia opłaty z tego tytułu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył treść decyzji Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 6 października 2004 r., wydanej na podstawie art. 39 ust. 3, art. 40 ust. 2, 3, 5 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ oraz par. 3.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad /Dz.U. nr 129 poz. 1369/ i art. 104 Kpa, po rozpoznaniu wniosku Spółki Gazownictwa Spółka z o.o. w P. - Zakład Gazowniczy K. z dnia 15 lipca 2004 r.
Decyzją tą organ:
1/ wyraził zgodę na zajęcie przez wnioskodawcę pasa drogowego o powierzchni 3,30 m2, w ciągu drogi krajowej nr 6 w m. S. ul. K. w kilometrze 150+358 strona lewa i prawa, w celu umieszczenia gazociągu śr. PE de 90 mm, według lokalizacji szczegółowej określonej w planie sytuacyjnym stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej decyzji;
2/ ustalił opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia urządzeń niezwiązanych z funkcjonowaniem drogi w obszarze zabudowanym w kwocie 3,30 m2 x 20 zł/m2 x 50 lat = 3.300 zł.
Uzasadnienie decyzji ograniczono do wskazania strony, na wniosek której wydano decyzję oraz stwierdzenia, że uzgodniona decyzja wypełnia w całości oczekiwania wnioskodawcy.
Spółka Gazownictwa Sp. z o.o. Zakład Gazowniczy K. wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy nie zgadzając się na uiszczenie opłat za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej na 50 lat z góry i wnosząc o naliczenie opłaty sukcesywnie za każdy rok, zgodnie z art. 39 oraz 40 ustawy o drogach publicznych oraz par. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. Strona powołała się też na obligatoryjne przepisy ustawy o rachunkowości i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dyrektor Generalny Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z 15 listopada 2004 r. wydaną po ponownym rozpoznaniu sprawy utrzymał w mocy swą poprzednią decyzję. Zdaniem organu opłata pobierana jest z góry za cały okres zajęcia pasa drogowego, określony we wniosku podmiotu występującego o zajęcie. Liczona jest jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego, zajętej przez rzut poziomy urządzenia, rocznej stawki opłat i liczby lat. Opłaty w decyzji z 12 października 2004 r. naliczone zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Spółka Gazownictwa zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisów ustawy o drogach publicznych, a w szczególności art. 40 ust. 5 przez przyjęcie, że opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia w tym pasie urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego /art. 40 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy/ ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia, rocznej stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego i liczby lat. Zdaniem skarżącej, przepis ten nie zawiera w swojej treści słów "i liczby lat"; opłata za zajęcie pasa drogowego została w decyzji ustalona wadliwie, przy zastosowaniu dodatkowego, nieprzewidzianego prawem mnożnika pn. "liczba lat".