Skarga kasacyjna na decyzję SKO w L. w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech, Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz, Leszek Kiermaszek (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 marca 2006r. sygn. akt II SA/Po 381/05 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu; 2. zasądza od [...] Sp. z o.o. w L. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. kwotę 1700 (tysiąc siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi [...] Sp. z o.o. w L. wyrokiem z dnia 30 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Po 381/05, uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta R. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej. W wyroku tym Sąd jednocześnie orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu i zasądził od organu na rzecz skarżącej Spółki zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan faktyczny sprawy: na wniosek [...] Sp. z o.o. Burmistrz Miasta R. decyzją z dnia [...] nr [...] zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej we wsi D., oznaczonej numerem [...], będącej własnością Spółki na dziesięć mniejszych działek. Decyzja ta stała się ostateczną z dniem [...] lutego 2002 r. W oddzielnym postępowaniu Burmistrz Miasta R. uznał, że w wyniku podziału nieruchomości doszło do wzrostu jej wartości i w związku z tym decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 98 a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U z 2000 r. Nr 46 poz. 543) oraz § 1 uchwały Rady Miejskiej R. z dnia 27 marca 2003 r. nr VI/37/2003 w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego Nr 80, poz. 1526), ustalił opłatę adiacencką na kwotę [...] zł i zobowiązał Spółkę do jej uiszczenia, rozkładając należność na trzy raty.

Od decyzji tej odwołanie wniosła [...] Sp. z o.o. zarzucając, że opłata adiacencka została ustalona na podstawie aktu prawnego, który nie obowiązywał jeszcze w chwili podziału nieruchomości, stąd niedopuszczalne było wymierzenie opłaty adiacenckiej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. nie uwzględniło jednak odwołania i decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Motywując podjęte rozstrzygnięcie Kolegium wskazało, że w chwili wydania decyzji o podziale nieruchomości obowiązywał przepis art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który stanowił, że stawkę procentową opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały w wysokości nie większej niż 50 % różnicy wartości nieruchomości, zatem możliwość obciążenia taką opłatą istniała w chwili podziału nieruchomości i strona mogła się liczyć z tym, że po określeniu wysokości stawki procentowej zostanie obciążona opłatą adiacencką. Obowiązek poniesienia takiej opłaty wynika wprost z przepisu prawa, a sporządzony operat szacunkowy wykazał, że w wyniku podziału doszło do wzrostu wartości nieruchomości.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu [...] Sp. z o.o. w L. ponowiła zarzuty zawarte w odwołaniu akcentując, że w stanie prawnym obowiązującym w chwili dokonania podziału nieruchomości nie było możliwe naliczenie opłat adiacenckich z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Skarżąca Spółka zarzuciła również naruszenie przepisów proceduralnych, a ponadto rozłożenie wymierzonej opłaty na raty bez uprzedniego uzyskania stanowiska skarżącej. W odpowiedzi na tę skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. wniosło o jej oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.

Strona 1/6