Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie sędzia NSA Marian Wolanin sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 2 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Lu 544/20 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z dnia [...] lipca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 2 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Lu 544/20 oddalił skargę M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z [...] lipca 2020 r., znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Burmistrz Miasta [...] decyzją z [...] czerwca 2020 r. nr [...] odmówił M. Z. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką - Ma. Z.
Organ I instancji po ponownym rozpatrzeniu sprawy - po ponownej decyzji kasacyjnej Kolegium z [...] maja 2020 r. - po raz kolejny odmówił przyznania wnioskodawcy świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką. W uzasadnieniu wyjaśnił, że M. Z. nie spełnia innej przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, to jest związku przyczynowo-skutkowego między absencją zawodową a sprawowaniem przez niego opieki nad matką. Z przeprowadzonych dwukrotnie wywiadów środowiskowych w miejscu zamieszkania wnioskodawcy i jego matki - w dniach 20 lutego i 28 maja 2020 r. - wynika, że zakres opieki nie jest aż tak duży, aby całkowicie uniemożliwiał podjęcie pracy, chociażby na część etatu; przy współudziale i zaangażowaniu najbliższych członków rodziny, to jest żony i siostry.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białej Podlaskiej (dalej powoływane również jako "SKO"), utrzymując w mocy decyzję organu I instancji podniosło, że orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności nie przesądza o tym, że skala tej niepełnosprawności jest taka, że wymaga od skarżącego całkowitej absencji zawodowej. Zdaniem organu II instancji, zarówno czynności związane bezpośrednio z pomocą matce, jak i czynności pośrednie można zaplanować i wykonać w innych porach dnia, niż czas typowej aktywności zawodowej, zwłaszcza że w opiece nad matką pomaga skarżącemu żona i siostra. SKO podkreśliło, że przedmiotem niniejszego postępowania jest ocena uprawnień skarżącego do świadczenia pielęgnacyjnego. Ocena warunku istnienia związku przyczynowo-skutkowego między absencją zawodową skarżącego a sprawowaniem przez niego opieki nad matką dokonana przez organ w postępowaniu o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego nie wiąże w niniejszej sprawie ani organu I, ani organu II instancji.
SKO poinformowało skarżącego o możliwości ubiegania się o usługi opiekuńcze dla matki, na podstawie art. 50 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.ś.r.", a także o możliwości ubiegania się ponownie o świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli nastąpi zmiana okoliczności w zakresie stanu zdrowia matki i świadczonej na jej rzecz opieki w stosunku do okoliczności ustalonych w niniejszym postępowaniu.