Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Czesława Nowak - Kolczyńska (spr.) Sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 1493/15 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 4 lutego 2016 r. oddalił skargę K. G. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody T. z [...] marca 1998 r. wygaszającą decyzję z [...] maja 1993 r. o przyznaniu K. G. zasiłku stałego w wysokości 28% średniej płacy krajowej.

Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z [...] maja 1993 r. Wojewoda T. przyznał K. G. zasiłek stały w pełnej wysokości, tj. 28% średniej płacy krajowej oraz dodatek do zasiłku stałego w wysokości 9% średniego wynagrodzenia od dnia 1 maja 1993 r. Organ uwzględnił, że skarżący został uznany inwalidą I grupy przed 16 rokiem życia, dlatego też przyznał zasiłek stały bez względu na dochody w rodzinie.

Decyzją z [...] sierpnia 1995 r. Wojewoda T. - na podstawie art. 155 k.p.a. - zmienił własną decyzję z [...] maja 1993 r. w ten sposób, że od dnia 1 sierpnia 1995 r. zaprzestana została wypłata dodatku do zasiłku stałego, zgodnie z wybranym przez stronę zasiłkiem pielęgnacyjnym w wysokości 10% średniej płacy krajowej, który jest korzystniejszy dla zainteresowanego (ZUS).

Wnioskiem z [...] grudnia 1996 r. K. G. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w P. o wypłatę zaległego zasiłku stałego (renty socjalnej). W wyniku rozpoznania tego wniosku Wojewoda T. decyzją z [...] lutego 1997 r. uchylił decyzję własną z [...] maja 1993 r. oraz odmówił wypłaty K. G. renty socjalnej. Organ wskazał, że ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 147 poz. 687) zmieniła zasiłek stały dla inwalidów od dzieciństwa w rentę socjalną, jednakże tylko dla tych osób, które nie posiadają własnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Ponieważ skarżący pobiera własną rentę inwalidzko-uczniowską, dlatego też nie może otrzymać renty socjalnej.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej decyzją z [...] maja 1997 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody T. z [...] lutego 1997 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 listopada 1997 r., sygn. akt I SA 1030/97 stwierdził nieważność obu tych decyzji. Sąd stwierdził, że w sprawie nie miał zastosowania przepis art. 163 k.p.a., lecz art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. Za błędne uznał też stanowisko Ministra, iż uchybienie to nie miało wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy. Wydanie decyzji w trybie art. 163 k.p.a. powoduje, że inny jest okres wypłacania zasiłku stałego, niż w sytuacji wydania jej na podstawie art. 162 k.p.a. Ponadto w przypadku zastosowania przepisu art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. organem właściwym do wydania decyzji byłby organ administracji, który wydał decyzję w I instancji, a więc Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w P. Ten ostatni organ jest też właściwy do rozpoznania wniosku K.G. o przyznanie mu renty socjalnej, jeżeli wniosek taki został złożony. Sąd uznał, że Wojewoda T., wydając decyzję z [...] lutego 1997 r., błędnie zastosował przepis art. 163 k.p.a. i naruszył przepisy o właściwości, zaś Minister - utrzymując w mocy decyzję dotkniętą wadą nieważności - rażąco naruszył prawo.

Strona 1/5