Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia NSA del. Janusz Furmanek Protokolant: asystent sędziego Agnieszka Gugała-Szczerbicka po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 832/09 w sprawie ze skargi J. O. i S. O. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od J. O. i S. O. solidarnie na rzecz Ministra Infrastruktury kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 października 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 832/09, uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania, stwierdzając, że nie podlega ona wykonaniu, oraz zasądził od Ministra Infrastruktury na rzecz J. O. i S. O. solidarnie kwotę 440 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Powyższe rozstrzygnięcie Sąd ten poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi i oceną prawną:
Nieruchomość położona w miejscowości M., oznaczona jako działka nr [...]o pow. 0,1075 ha, stanowiąca własność J. i S. O. została przeznaczona pod budowę drogi obwodowej miasta J. w ciągu drogi krajowej nr [...] J.-K. decyzją Burmistrza Miasta J. z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...]o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...].
Pismem z dnia 31 października 2007 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad zwrócił się do Wojewody Podkarpackiego o wywłaszczenie ww. nieruchomości i o wydanie decyzji zezwalającej na niezwłoczne zajęcie gruntu.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...]Wojewoda Podkarpacki orzekł o zezwoleniu Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad na niezwłoczne zajęcie wskazanej nieruchomości.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że zasadne jest wydanie zezwolenia na podstawie art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.), bowiem uzyskanie pozwolenia na budowę umożliwi szybkie rozpoczęcie robót budowlanych przy realizacji obwodnicy miasta J. i wykorzystanie środków finansowych przeznaczonych na ten cel. Inwestycja ma duże znaczenie dla społeczności lokalnej, a także strategiczne znaczenie dla regionu Polski południowej.
Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli J. O. i S. O.
Pismem z dnia 5 stycznia 2009 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł o uchylenie decyzji i umorzenie postępowania w sprawie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości stwierdzając, że w chwili obecnej wszczęte zostało postępowanie o wydanie decyzji o zezwoleniu na zrealizowanie inwestycji drogowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną w oparciu o znowelizowaną ustawę o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych.
Minister Infrastruktury decyzją z dnia[...]marca 2009 r. nr [...]uchylił w całości zaskarżoną decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] i umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji wskazując, że organ odwoławczy zobowiązany jest uwzględnić zarówno zmiany stanu prawnego jak i faktycznego, jakie zaszły w sprawie pomiędzy wydaniem orzeczenia przez organ pierwszej instancji, a orzeczeniem organu odwoławczego. Wynika z tego, że zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Wszczęcie postępowania dotyczącego niezwłocznego zajęcia nieruchomości, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. oparte jest na zasadzie skargowości i wymaga stosownego wniosku. W sprawie zaistniała faktyczna podstawa do obligatoryjnego umorzenia postępowania (art. 105 § 1 K.p.a.), bowiem inicjujący to postępowanie wycofał wniosek o niezwłoczne zajęcie nieruchomości.