Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Leszek Włoskiewicz Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.) Zygmunt Zgierski Protokolant Joanna Szcześniak po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 427/06 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wszczęcia przewodu doktorskiego oddala skargę kasacyjną
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 21 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595) w związku z art. 271 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365), po rozpatrzeniu odwołania J. B. od uchwały Rady Wydziału [...] z dnia [...] odmawiającej wszczęcia przewodu doktorskiego, uchyliła tę uchwałę i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia przez te samą Radę Wydziału. W uzasadnieniu wskazała, że pismem z 18 lipca 2005 r. doręczonym 21 lipca 2005 r. J. B. złożył, za pośrednictwem Dziekana Wydziału [...], odwołanie do Centralnej Komisji od uchwały Rady Wydziału z dnia [...] w przedmiocie wszczęcia jego przewodu doktorskiego, powołując się na naruszenie art. 70 ust. 4 zd. 1 i art. 73 Konstytucji oraz art. 7 kodeksu postępowania administracyjnego, jak również na dowolność i arbitralność odmowy, pozbawioną, jego zdaniem, jakiegokolwiek uzasadnienia merytorycznego. Pismem datowanym 22 lipca 2005 r. uzupełnił odwołanie, wskazując także na naruszenie art. 70 ust. 5 oraz art. 2 Konstytucji.
Sekcja Nauk Humanistycznych i Społecznych po zapoznaniu się z dokumentacją sprawy oraz czynnościami podjętymi przez Radę Wydziału w związku z wnioskiem o wszczęcie przewodu doktorskiego i złożonym następnie odwołaniem poparła w tajnym głosowaniu wniosek o uchylenie zaskarżonej w odwołaniu uchwały i skierowanie sprawy do ponownego rozpatrzenia (za wnioskiem, 30, przeciw 1, wstrzymujących się 0).
Stanowisko Sekcji zaakceptowało w tajnym głosowaniu Prezydium Centralnej Komisji (za uchyleniem uchwały 10, przeciw 0, wstrzymujących się 0).
Omawiana uchwała została uchylona, bowiem naruszała ona przepisy art. 107 § 1 i 3 k.p.a. w związku z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 14 marca 2003 r.
Po rozważeniu argumentów odwołania oraz pisma Rady Wydziału uznano, że sformułowany w odwołaniu wniosek o uchylenie uchwały odmawiającej wszczęcia przewodu doktorskiego mgr iż. J. B. jest uzasadniony z przedstawionych dalej powodów natury formalnej. Alternatywny wniosek o zmianę tej uchwały przez Centralną Komisję uznany została za niezgodny z rolą Centralnej Komisji w omawianej procedurze, wynikającej z przepisów ustawowych.
Rada Wydziału, mając niekwestionowane kompetencje do rozpatrywania wniosku J. B., wedle protokołu z posiedzenia z dnia [...] nie podjęła uchwały w sprawie wniosku, lecz najpierw, w wyniku głosowania, nie podjęła uchwały w sprawie powołania stosownego zespołu, a następnie nie podjęła uchwały odmownej - i tylko interpretacja tej ostatniej czynności Rady pozwala na przyjęcie, że nieuwzględnienie, w wyniku głosowania, wniosku J. B. oznaczało podjęcie uchwały o odmowie wszczęcia przewodu doktorskiego.
Uchwała ta nie została przy tym, wbrew dyspozycji art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz i stopniach i tytule w zakresie sztuki, nakazującej odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego uzasadniona, ponadto nie zawarto w niej pouczenia o prawie do odwołania. Powołanie się na głosy w dyskusji - przekazane do wiadomości odwołującego się na jego wniosek złożony w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej nie może być uznane za uzasadnienie uchwały. Komisja zaznaczyła przy tym, że nie można zgodzić się z większością tych głosów, opartych na założeniu, iż Radzie Wydziału miałaby przysługiwać autonomia w zakresie nadawania stopniu naukowych, w szczególności ze stanowiskiem, iż rozstrzygnięcia Rady nie wymagają uzasadnienia.