Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia WSA del. Marian Wolanin (spr.) Protokolant asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 389/11 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 389/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. C. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w Warszawie był przydzielony J. P. - żołnierzowi zawodowemu, na podstawie imiennego nakazu przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia [...] marca 1973 r. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokalu uwzględniono żonę Z. i dzieci: M., A. (obecnie A. C. - skarżąca) i K. J. P. zmarł w listopadzie 2009 r., a w październiku 2009 r. zmarła Z. P. W lokalu zamieszkuje A. C. (z domu P.). W styczniu 2010 r. zainteresowana zwróciła się z prośbą o przyznanie prawa zamieszkiwania w lokalu w trybie art. 29 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wskazując na długoletnie zamieszkiwanie w tym lokalu oraz ponoszenie opłat. Zainteresowana mieszka w lokalu sama, otrzymuje wynagrodzenie ok. [...] zł brutto, a jej mąż W. C. mieszka w lokalu nr [...] przy ul. [...] w Warszawie, pracuje w Wojskowych [...] Nr [...] w Warszawie i zarabia ok. [...] zł brutto. W związku z tym Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. odmówił wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym w trybie art. 29 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP nie znajdując żadnych cech wyjątkowych w rozumieniu tego przepisu. Utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej stwierdził, iż warunkiem dopuszczalności przyznania prawa do zamieszkiwania w trybie powołanego art. 29 jest spełnienie dwóch przesłanek: "wyjątkowości sytuacji" i zgody Ministra Obrony Narodowej. A. C. nie należy do kategorii osób, które są czasowo lub trwale niezdolne do pracy. Państwo C. z tytułu zatrudnienia osiągają stałe dochody. Badając zaś możliwości lokalowe z uwzględnieniem obowiązku zapewnienia lokali mieszkalnych żołnierzom pełniącym służbę w garnizonie Warszawa ustalono, że na realizację prawa do mieszkania oczekiwało 1496 żołnierzy służby stałej oraz 938 żołnierzy służby terminowej. Gdyby dyrektor oddziału regionalnego w prowadzonym postępowaniu ustalił, że wystąpiły przesłanki "sytuacji wyjątkowej" i należy wydać decyzję pozytywną dla strony, to wówczas ma obowiązek wystąpić do Ministra Obrony Narodowej o wydanie stosownej zgody. W niniejszej sprawie wobec braku przesłanek wyjątkowości staranie się o zgodę Ministra Obrony Narodowej było zbędne.

Oddalając skargę A. C. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że oba organy trafnie zastosowały do rozpatrzenia niniejszej sprawy art. 29 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2010 r. A. C. nie należy do kręgu osób wyszczególnionych w art. 23 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP. W sytuacji skarżącej brak jest cech wyjątkowości, niezbędnych do uruchomienia trybu przewidzianego w przepisie art. 29 ustawy i przyznania jej prawa do zamieszkania w przedmiotowym lokalu. Zainteresowana mieszka w lokalu sama i otrzymuje wynagrodzenie, natomiast mąż W. C. mieszka w lokalu nr [...] przy ul. [...] w Warszawie, i także otrzymuje wynagrodzenie. Taka sytuacja oraz fakt długotrwałego zamieszkiwania przez skarżącą w przedmiotowym lokalu i ponoszenie kosztów jego eksploatacji nie tworzy po jej stronie roszczenia z art. 29 powołanej ustawy. Organ prawidłowo zastosował powołany art. 29 również w zakresie proceduralnym i wnikliwie rozpatrzył sprawę, dlatego jego decyzja nie jest dowolna. Z powołanego art. 29 wynika, że gdyby dyrektor oddziału regionalnego w prowadzonym postępowaniu ustalił, że wystąpiły przesłanki "sytuacji wyjątkowej" i należy wydać decyzję pozytywną dla strony, to wówczas ma obowiązek wystąpić do Ministra Obrony Narodowej o wydanie stosownej zgody. W niniejszej sprawie takiej wyjątkowej sytuacji brak i dlatego stosowne wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej byłoby nieprawidłowe.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej