Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia WSA del. Olga Żurawska-Matusiak Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 31/13 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 marca
2013 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr BOI-9i-781-O-391/12 w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość, oddalił skargę.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] Wojewoda [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania na rzecz P. K. w wysokości 149 341 złotych z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w obrębie [...], gm. G., oznaczonej ewidencyjnie jako działka nr [...] o pow. 0,0180 ha i nr [...] o pow. 0,0428 ha. Przejęcie nieruchomości nastąpiło na mocy decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł P. K. .
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia
[...] października 2012 r., nr [...] uchylił powyższą decyzję w całości i przekazał sprawę do rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Minister wskazał na nieprawidłowości związane z opinią rzeczoznawcy majątkowego Ł. K.. Rzeczoznawca sporządził operat w dniu 12 lipca 2011 r. Następnie opracowaniem z dnia 2 grudnia 2011 r. dokonał sprostowania operatu, a opracowaniem z dnia 16 grudnia 2011 r. ponownie dokonał sprostowania tego operatu i jednocześnie wycofał sprostowanie z dnia 2 grudnia 2011 r.
Organ odwoławczy uznał, że sporządzone w niniejszej sprawie sprostowanie do operatu nie może być uznane za nowy operat, bowiem nie zawiera podstaw formalnych wyceny oraz źródeł danych merytorycznych, opisu stanu nieruchomości, a także analizy i charakterystyki rynku nieruchomości. Ponadto organ pierwszej instancji oparł się na ustaleniach zawartych w opinii z dnia 2 grudnia 2011 r., która została de facto wycofana z obiegu prawnego. Przy czym sposób ustalenia odszkodowania w oparciu o ceny nieruchomości drogowych nie został wyjaśniony w sposób dostateczny w świetle treści art. 134 ust. 3 - 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.).
Wątpliwości organu wzbudziła również kwestia wyceny części składowych nieruchomości. Odszkodowanie za grunt powinno uwzględniać bowiem tę część nieruchomości i jej części składowe, które bezpośrednio zostały przeznaczone pod realizację inwestycji o charakterze publicznym. W przedmiotowej sprawie nie ma natomiast znaczenia czy podjazd dla niepełnosprawnych ulegnie rozbiórce czy też zostanie zachowany.
Z kolei odnosząc się do zarzutu skarżącego nie powiększenia odszkodowania o 5 % wartości nieruchomości, organ - powołując treść art. 18 ust. 1e ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych(Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194 ze zm., dalej powoływanej jako specustawa drogowa) - wskazał, że uprawnienie do powiększenia kwoty odszkodowania może być przyznane jednokrotnie, a zatem bądź z tytułu wydania nieruchomości w terminie liczonym na podstawie art. 18 ust. 1e pkt 1-2 wskazanej ustawy albo pkt 3 tej ustawy. W niniejszej sprawie skarżący zawiadomienie o wydaniu decyzji otrzymał w dniu 22 grudnia 2011 r., a oświadczenie o wydaniu złożył w dniu 29 stycznia 2012 r., a więc z przekroczeniem 30 dniowego terminu określonego w ustawie.