Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta Krakowa w pierwotnym brzmieniu w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia WSA del. Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Barbara Dąbrowska-Skóra po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. akt III SA/Kr 1187/11 w sprawie ze skarg Wojewody Małopolskiego, F. Ł., W. Z. i E. J. na uchwałę Rady Miasta Krakowa w pierwotnym brzmieniu z dnia 6 lipca 2011 r., nr XXI/229/11 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania 1. prostuje pkt I (pierwszy) tiret 3 (trzeci) sentencji zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce słów: "punktu 2.2.6" powinno być: "punktu 2.6." oraz uzasadnienie zaskarżonego wyroku w ten sposób, że każdocześnie użyty zwrot: "2.2.6" zastępuje zwrotem "2.6.", 2. uchyla pkt I (pierwszy) tiret 2 (drugi) zaskarżonego wyroku i w tym zakresie skargi oddala, 3. w pozostałej części skargę kasacyjną oddala, 4. odstępuje od zasądzenia od Gminy Miasta Krakowa na rzecz Wojewody Małopolskiego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/14

Wyrokiem z 15 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 1187/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skargi Wojewody Małopolskiego, F. Ł., W. Z. oraz E. J. na uchwałę Rady Miasta Krakowa w pierwotnym brzmieniu, z dnia 6 lipca 2011 r. nr XXI/229/11 w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wprowadzenia opłaty abonamentowej dla niektórych użytkowników dróg oraz sposobu pobierania tych opłat stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części:

- § 5 ust. 2 uchwały w zakresie słów "jednak nie dłużej niż do dnia 31.12.2011 r.",

- punktu 1 Załącznika Nr 2,

- punktu 2.2.6 Załącznika Nr 2,

- punktu 3.2.1. Załącznika Nr 2

- punktu 3.2.2a Załącznika Nr 2 w zakresie słów "na pobyt stały",

- punktu 3.2.2a tiret pierwszy Załącznika Nr 2 w zakresie słowa "pierwszy" oraz tiret drugi w całości,

- punktu 3.5.1a tiret pierwszy Załącznika Nr 2 w zakresie słów: "stosownym wypisem z ewidencji działalności gospodarczej, a także" oraz "w sytuacji gdy nie jest to prawo własności, wraz z umową udostępnienia lokalu oraz zaświadczeniem z właściwego organu skarbowego za poprzedni rok podatkowy o zaliczeniu przychodu osiąganego przez udostępniającego lokal do podstawy opodatkowania lub złożenia deklaracji albo stosownego zaświadczenia od płatnika w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649, z późn. zm.)",

- punktu 3.5.1a tiret drugi Załącznika Nr 2 w zakresie słów: "co udokumentuje stosownym wypisem z ewidencji działalności gospodarczej, a także zaświadczeniem z właściwego organu skarbowego za poprzedni rok podatkowy o zaliczeniu przychodu osiąganego z tytułu udostępniania lokali do podstawy opodatkowania",

- punktu 3.5.1a tiret trzeci Załącznika Nr 2 w zakresie słów: "które to okoliczności udokumentuje stosowanym zaświadczeniem właściwego organu skarbowego",

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że kontrolę sądową zainicjowała skarga Wojewody Małopolskiego, wniesiona na podstawie art. 93 ust. 1 i 94 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.; zwanej dalej u.s.g.) oraz skargi F. Ł., W. Z. i E. J., wniesione w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g.

Podejmując uchwałę, Rada Miasta Krakowa, działała na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 u.s.g. w związku z art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13b ust. 3-4 oraz art. 13f ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, ze zm., zwanej dalej u.d.p.).

W toku postępowania nadzorczego Wojewoda stwierdził, że § 3 ust. 9 uchwały narusza obowiązujący porządek prawny i realizując swój ustawowy obowiązek - stwierdził jej nieważność w tym zakresie. Organ nadzoru podniósł w uzasadnieniu, że niedopuszczalne jest przekazanie na rzecz innego podmiotu kompetencji, które z mocy ustawy przyznane zostały Radzie Miasta.

Strona 1/14