Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 1118/14 w sprawie ze skargi S. w K. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazania ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sporządzenia wymaganej dokumentacji powypadkowej pracowników 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od S. w K. na rzecz Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. akt III SA/Kr 1118/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Szpitala Uniwersyteckiego w K. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazania ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sporządzenia wymaganej dokumentacji powypadkowej pracowników, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 134, art. 200 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.
W treści uzasadnienia Sąd I instancji stwierdził, że Okręgowy Inspektor Pracy w Krakowie decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] uchylił nakaz Inspektora Pracy z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w części nakazującej Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Uniwersyteckiemu w K. ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sporządzenia wymaganej dokumentacji powypadkowej pracowników: K. B. (data ekspozycji [...] stycznia 2012 r.), A. S. (data ekspozycji [...] lipca 2012 r.), P. K. (data ekspozycji [...] października 2012 r.), M. S. (data ekspozycji [...] sierpnia 2013 r.), K. Z. (data ekspozycji [...] września 2013 r.), B. B. (data ekspozycji [...] listopada 2013 r.), B. Z. (data ekspozycji [...] grudnia 2013 r.) i K. N. (data ekspozycji [...] stycznia 2014 r.), umarzając postępowanie pierwszej instancji w tym zakresie, a w pozostałej części utrzymując nakaz w mocy.
W podstawie prawnej decyzji wskazany został przepis art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, dalej k.p.a. i art. 19 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 404).
Inspektor pracy, po przeprowadzeniu kontroli w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Uniwersyteckim w K., sporządził protokół w dniu [...] kwietnia 2014 r., a następnie powołując się na art. 11 pkt 6 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, wydał w dniu [...] kwietnia 2014 r. nakaz nakładający na Szpital jako pracodawcę obowiązek ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sporządzenie wymaganej dokumentacji powypadkowej dotyczącej wypadków przy pracy, jakim ulegli wymienieni w nakazie w liczbie 191 pracownicy Szpitala Uniwersyteckiego w K. w związku z ekspozycją na czynniki biologiczne wskutek zakłucia lub skaleczenia narzędziami medycznymi przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Termin wykonania nakazu wyznaczony został na dzień [...] grudnia 2014 r.
W uzasadnieniu nakazu organ stwierdził, że w latach 2012-2013 r. zaistniało w Szpitalu 177 zdarzeń związanych z ekspozycją na czynniki biologiczne, wskutek zakłucia, zachlapania lub skaleczenia ostrymi narzędziami medycznymi przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych oraz w 2014 r. do dnia kontroli zaistniało 14 takich zdarzeń - dla których nie zostało przeprowadzone postępowanie powypadkowe, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz.U. Nr 105, poz. 870). W ten sposób pracodawca postąpił wbrew przepisowi art. 234 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) i § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów.