Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski Anna Łuczaj Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 26 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 1048/04 w sprawie ze skargi W. L. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 1048/04 oddalił skargę W. L. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Szef Wojskowego Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego [...] decyzją z dnia 10 grudnia 1964 r. nr [...] przyznał W. L. pomoc finansową z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej w formie bezzwrotnej na uzupełnienie wkładu mieszkaniowego w Spółdzielni Mieszkaniowej "B." w [...] (z uwzględnieniem żony H. i syna K.), w wyniku której zainteresowany otrzymał lokal spółdzielczy w [...] przy ul. [...]. Pomoc ta została uzupełniona decyzją Szefa Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego [...] z dnia 12 lutego 1966 r. nr [...].
Następnie, w dniu 19 grudnia 1986 r. skarżący złożył wniosek o przydział kwatery stałej (z uwzględnieniem drugiej żony Urszuli), lecz faktu wcześniejszego skorzystania z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON nie ujawnił. Dowódca Garnizonu [...] decyzją z dnia 4 listopada 1987 r. nr [...] przydzielił skarżącemu osobną kwaterę stałą położoną w [...] przy ul. [...].
Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] decyzją z dnia 19 marca 2004 r. nr [...], po uzyskaniu informacji w momencie ubiegania się przez skarżącego o wykup kwatery stałej o tym, że skorzystał on już z ww. pomocy finansowej, stwierdził z urzędu nieważność decyzji Dowódcy Garnizonu [...] z dnia 4 listopada 1987 r. w sprawie przydziału W. L. osobnej kwatery, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
Od ww. decyzji W. L. złożył odwołanie. W uzasadnieniu przyznał, że wprawdzie nie zwrócił otrzymanej pomocy finansowej, to jednak prawo do lokalu spółdzielczego utracił, gdyż - po orzeczonym rozwodzie - zachowała je była żona H. L. Zdaniem skarżącego, ówczesny organ kwaterunkowy wojska w dacie przydziału mu osobnej kwatery stałej dysponował wiedzą o skorzystaniu przez niego z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON i tenże organ był zobowiązany do zażądania od niego zwrotu udzielonej pomocy. Natomiast obecnie nie może on ponosić skutków niewłaściwego działania organu.
Po rozpoznaniu odwołania Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia [...] nr [...], podzielając stanowisko organu pierwszej instancji zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu stwierdził, że decyzja z dnia 4 listopada 1987 r. została wydana pod rządami ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (tekst jedn. Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 1 tej ustawy osobie uprawnionej, która skorzystała z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego nie przydziela się osobnej kwatery stałej. Organ odwoławczy stwierdził, iż rozstrzygające znaczenie w tej sprawie ma stan prawny z daty wydania kwestionowanej decyzji. W dacie wydania decyzji o przydziale osobnej kwatery stałej w [...] skarżący legitymował się skorzystaniem z pomocy finansowej MON. Pomoc ta istniała także w dniu 1 stycznia 1996 r. i na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1996 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368, ze zm.) stała się ekwiwalentem pieniężnym w zamian za rezygnację z kwatery, co zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 oznacza zrealizowanie przez W. L. prawa do kwatery. Powyższe, zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 tej ustawy daje podstawę Wojskowej Agencji Mieszkaniowej do żądania od skarżącego zwolnienia osobnej kwatery stałej w [...].