Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska del. WSA Iwona Niżnik-Dobosz Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1442/14 w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w części dotyczącej odmowy przyznania D. P. świadczenia mieszkaniowego za okres od dnia 1 sierpnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.; 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6213 Inne  świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 12 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1442/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. P. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.

D. P. w dniu 6 lipca 2010 r. złożył do Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w Warszawie wniosek o wypłatę świadczenia mieszkaniowego.

Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie, decyzją nr [...], z dnia z [...] kwietnia 2014 r., wydaną na podstawie art. 13 ust. 6 w związku z art. 48d ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.) oraz art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.) orzekł o odmowie wypłaty D. P. świadczenia mieszkaniowego począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Organ I instancji wskazał, że zgodnie z treścią art. 24 ust. 5 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzom zawodowym wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby poza granicami państwa przysługują uprawnienia i świadczenia wymienione w tym przepisie. Stwierdził, że mjr D. P. jest uprawniony do świadczeń, o których mowa w tym przepisie bowiem został wyznaczony na stanowisko służbowe poza granicami kraju. Z treści art. 48d ust. 2 i 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP wynika, że świadczenie mieszkaniowe jest wypłacane przez dyrektora oddziału regionalnego właściwego miejscowo dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową przez czas wykonywania obowiązków w danym garnizonie.

W odwołaniu D. P. zarzucił:

1. naruszenie norm prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 24 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, polegającą na błędnym przyjęciu, iż żołnierz wyznaczony na stanowisko służbowe poza granicami RP, traci uprawnienia mieszkaniowe wynikające z ustawy pomimo wyraźnego zapisu ustawowego i braku wyłączenia w art. 21 ust. 6 tej ustawy;

2. naruszenie norm prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 24 ust. 5 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, polegającą na przyjęciu, iż przywołany przepis może stanowić podstawę odmowy wypłacenia świadczenia mieszkaniowego, pomimo, iż odnosi się on jedynie do obowiązku informacyjnego żołnierza zawodowego;

3. naruszenie norm prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 69 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.), polegającą na przyjęciu, iż uprawnienia żołnierza zawodowego, pomimo braku ich wyłączenia w przepisach szczególnych, nie mogą być realizowane podczas pełnienia przez niego służby poza granicami kraju;

4. naruszenie norm prawa materialnego poprzez błędną wykładnię § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami Państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237 ze zm.), polegające na błędnym przyjęciu, iż żołnierz pełniący służbę poza granicami Państwa nie zachowuje wszystkich praw wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego w kraju;

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6213 Inne  świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej