Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 603/13 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umieszczenia na stałe w domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 603/13, oddalił skargę S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umieszczenia w domu pomocy społecznej (pkt I) oraz przyznał adwokatowi kwotę 295,20 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt II).
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. sygn. akt [...] po rozpatrzeniu wniosku Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. orzekł o umieszczeniu S. K., bez jej zgody, w domu pomocy społecznej.
W wykonaniu powyższego postanowienia Sądu Rejonowego w O. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D., działający z upoważnienia Wójta Gminy D., decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 16, art. 36 pkt 2 lit. o, art. 54 ust. 1, 2 i 2a, art. 60 ust. 1, art. 106 ust. 1 i art. 110 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm. - dalej jako "u.p.s.") i § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 217, poz. 1837), skierował S. K. do domu pomocy społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w O.
Następnie Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w T., działający z upoważnienia Starosty T., decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 59 ust. 2 u.p.s., umieścił S. K. na stałe w Domu Pomocy Społecznej w O. dla osób przewlekle somatycznie chorych. Organ wskazał przy tym, że DPS w O. posiada obecnie wolne miejsce, dlatego też możliwe jest umieszczenie tam S. K., zgodnie ze wskazaną decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. o skierowaniu jej do powołanego ośrodka.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...], po rozpatrzeniu odwołania S. K., decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymało w mocy decyzję Starosty Powiatu T. z dnia [...] czerwca 2013 r. W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że w sprawie znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r., Nr 231, poz. 1375 ze zm.- dalej w skrócie "u.o.z.p"). Zgodnie z art. 38 u.o.z.p., osoba, która wskutek choroby psychicznej lub upośledzenia umysłowego nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i nie ma możliwości korzystania z opieki innych osób oraz potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, lecz nie wymaga leczenia szpitalnego, może być za jej zgodą lub zgodą jej przedstawiciela ustawowego przyjęta do domu pomocy społecznej. Jeżeli taka osoba lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża życiu tej osoby, organ do spraw pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby z wnioskiem o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody. W aktach sprawy znajduje się prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w O. z dnia [...] grudnia 2011 r. sygn. akt [...] o umieszczeniu S. K. w domu pomocy społecznej. Starosta powiatu miał obowiązek wykonać to prawomocne orzeczenie Sądu, dlatego nie ma podstaw, aby kwestionować decyzję organu I instancji wykonującą postanowienie sądowe o umieszczeniu S. K. w domu pomocy społecznej.