Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska, Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek, Leszek Włoskiewicz (spr.), Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 października 2005r. sygn. akt II SA/Op 229/05 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, 2. odstępuje od zasadzenia od M. W. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu - działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 7, 77 i 80 kpa - wyrokiem z dnia 11 października 2005 r. II SA/Op 229/05 uwzględnił skargę M. W. i uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] [...], którą odmówiono skarżącej przyznania zasiłku celowego na opał i żywność.
Dochód w rodzinie skarżącej wynosi 1694,42 zł, w tym na osobę 847,21 zł, przewyższa więc ustawowe kryterium, tj. 316 zł na osobę, skarżącej nie przysługuje więc prawo do świadczeń pieniężnych, jednak sąd uznał, że nie wyjaśniono wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a motywy decyzji dotyczące braku podstaw do przyznania specjalnego zasiłku celowego nie są przekonujące, gdyż nie ma "odniesienia się dlaczego w ramach dozwolonego uznania administracyjnego nie przyjęto istnienia szczególnie uzasadnionego przypadku" w rozumieniu art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593 ze zm.).
Sąd uznał ponadto, że wniosek skarżącej o pomoc potraktowano zbyt rutynowo, tylko przez pryzmat jej dochodu w porównaniu do ubóstwa innych mieszkańców gminy, podczas gdy pomocy można udzielić również z urzędu - w przypadku skarżącej na przykład poprzez umieszczenie w domu pomocy społecznej z uwagi na katastrofalny stan zamieszkiwanego przez nią budynku - co pozwoliłoby na generalne rozwiązanie sytuacji rodzinnej strony - czy też, za jej zgodą, w formie zasiłku zwrotnego, nie można więc przyjąć, aby odmowa przyznania świadczenia była uzasadniona a wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie w sprawie zostały udowodnione.
Wnosząc skargę kasacyjną Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] jako podstawę przytoczyło naruszenie przepisów postępowania, tj. art.145 § 1 pkt 1c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi "przez przyjęcie, że decyzje objęte wyrokiem wydano z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa, ponieważ nie wyjaśniono w postępowaniu administracyjnym wszystkich istotnych okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy, oraz że motywy i ustalenia decyzji o braku podstaw do przyznania bezzwrotnego specjalnego zasiłku celowego, podjętej w ramach dozwolonego uznania administracyjnego, nie są przekonujące".
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że - zgodnie z wnioskami samej strony - przedmiotem postępowania przed organem pomocy społecznej był wyłącznie zasiłek celowy na opał i żywność - nie zaś pomoc na przeprowadzenie remontu domu, czy też prośba o generalne rozwiązanie sytuacji życiowej rodziny - strona zaś nie ubiegała się o przyznanie pomocy pod warunkiem zwrotu, a jest już zadłużona, jak sama podała i w przeszłości zrezygnowała z odpłatnych usług opiekuńczych.