Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska (spr.) Sędziowie NSA Anna Lech Marek Stojanowski Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 kwietnia 2006 r. sygn. akt IV SA/Gl 141/05 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie sygn. akt IV SA/GL 141/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 31 grudnia 2004 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. dnia 22 listopada 2004 r. odmawiające K. K. przyznania dodatku mieszkaniowego.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją z dnia 22 listopada 2004 r. Prezydent Miasta P., na zasadzie m.in. art.7 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz.734), odmówił przyznania dodatku mieszkaniowego. W wyniku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego doszedł bowiem do przekonania, że występuje rażąca dysproporcja pomiędzy wykazanymi dochodami a faktycznym stanem majątkowym, nieuzasadniająca przyznania owego świadczenia. Dysproporcji tej dopatrzył się dobrym standardzie mieszkania oraz fakcie posiadania i utrzymywania samochodu osobowego nabytego w 1999 r. W ocenie organu istnieje sprzeczność pomiędzy deklarowanym średnim miesięcznym dochodem brutto 1.432,37 zł, a koniecznością utrzymywania z tej kwoty czteroosobowej rodziny oraz ponoszeniem kosztów utrzymania pojazdu.
W odwołaniu od tego rozstrzygnięcia K. K. zakwestionował trafność rozumowania przeprowadzonego przez organ orzekający. Wskazał, iż przedmiotowy samochód to Skoda Favorit wyprodukowana w roku 1991 i nabyta przezeń w spadku, o wartości 2000 zł. Podał, iż utrzymanie tego pojazdu jest tańsze niż wydatki na korzystanie ze środków komunikacji publicznej. Używa go bowiem do dojazdów do pracy i szkoły (podwyższa swoje kwalifikacje), dzieląc się kosztami z kolegami. Nadto dowozi nim dzieci do szkoły i na rehabilitację. Bilety miesięczne kosztują odpowiednio 86 i 150 zł. Tymczasem na zakup paliwa wydaje ok. 80-90 zł, bo samochód przystosowany jest do paliwa gazowego, nadto na ubezpieczenie obowiązkowe 267 zł rocznie i przegląd techniczny 100 zł rocznie. Dodał, iż jest kierowcą-mechanikiem, stąd wszelkich napraw dokonuje samodzielnie. Wyraził pogląd, wedle którego sprzedaż samochodu pozwoliłaby na pokrycie potrzebnych wydatków jedynie w krótkim przedziale czasowym, zaś później zmuszony byłby do starania się o przedmiotowy dodatek.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy powyższe rozstrzygnięcie. W jego uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż decyzja oparta o przepis art. 7 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych ma charakter uznaniowy. Osoba, która spełnia kryteria dla przyznania jej tego dodatku może go nie otrzymać, jeżeli organ orzekający dojdzie do przekonania, iż w jej sytuacji materialnej występuje rażąca dysproporcja pomiędzy deklarowanymi dochodami a faktyczną sytuacją majątkową. Czteroosobowa rodzina K. zajmuje lokal o powierzchni 52,40 m kw., a deklarowany jej dochód wynosi 1.432,37 zł miesięcznie za okres ostatnich 3 miesięcy, czyli 358,10 zł na osobę, zaś wydatki mieszkaniowe 354,61 zł. Ustalono również, że rodzina jest w posiadaniu samochodu osobowego marki Skoda Favorit rok produkcji 1991, wartości 2000 zł, nabytego w drodze spadkobrania. W tych okolicznościach organ drugiej instancji podzielił stanowisko zajęte w kwestionowanej decyzji, gdyż nabrał przekonania, że wobec deklarowanej trudnej sytuacji materialnej i ponoszenia kosztów eksploatacji samochodu, w tym ubezpieczenia, przeglądów i napraw, spełnione są przesłanki z art. 7 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Posiadane dobra materialne stanowią bowiem o zasobności osób ubiegających się o przedmiotowe świadczenie. Ta zasobność pozostaje w sprzeczności z deklaracją o niskich dochodach. W tym stanie rzeczy organ uznał za chybione dla oceny całokształtu sprawy kwestie zaprezentowane w odwołaniu. Na koniec wyraził pogląd, że skoro odwołujący się nie pozostaje w niedostatku, to dodatek mieszkaniowy mu się nie należy, nadto że wydatki na samochód nie należą do podstawowych kosztów utrzymania, przeto kwoty wydatkowane na ten cel winny być przeznaczone na opłaty związane z korzystaniem z mieszkania. W przeciwnym razie, zdaniem Kolegium, pośrednio samochód byłby utrzymywany z dodatku mieszkaniowego, bo wpłynąłby na przesunięcie części dochodów z mieszkaniowych na samochodowe. Dlatego odwołania nie uwzględnił.