Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 lutego 2021 r., sygn. akt IV SA/Po 1880/20 w sprawie ze skargi D.O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2020 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz D.O. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 10 lutego 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 1880/20 oddalił skargę D.O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2020 r. nr [...] przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z 18 czerwca 2019 r. D.O. zwróciła się do Prezydenta Miasta [...] o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką M.O. (ur. [...] 1999 r.).
Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] odmówił D.O. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że strona ma ustalone prawo do emerytury, co w świetle art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm., dalej w skrócie "u.ś.r.") wyklucza przyznanie wnioskowanego świadczenia.
Na skutek wniesionego przez D.O. odwołania sprawę rozpoznawało Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], które decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] uchyliło w/w decyzję organu pierwszej instancji i przekazało mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia zwróciło uwagę na treść art. 24 ust. 2a u.ś.r. i wskazało, że skorzystanie z dobrodziejstwa tego przepisu obwarowane jest wystąpieniem z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia uzależnionego od niepełnosprawności w ściśle określonym terminie. Prezydent Miasta [...] nie wyjaśnił, czy D.O. występowała o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego "za okres wsteczny" na podstawie art. 24 ust. 2a u.ś.r., lecz przyjął, że wniosek dotyczy świadczenia na "okres bieżący" i odmówił przyznania świadczenia z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni ma ustalone prawo do emerytury. Organ pierwszej instancji powinien ustalić, czy strona spełnia warunki do przyznania świadczenia we wnioskowanym okresie, w szczególności wyjaśnić kwestię specjalnego zasiłku opiekuńczego przyznanego D.O. w związku z opieką nad mężem.
W wyniku powyższego, Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...]:
I) przyznał D.O.:
1) świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad M.O. w wysokości po 1.200 zł miesięcznie na okres od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 października 2015 r.;
2) świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad M.O. w wysokości po 1.300 zł miesięcznie na okres od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.;
3) świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad M.O. w wysokości po 1.406 zł miesięcznie na okres od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 października 2017 r. i od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.;