Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Jolanta Rajewska, Joanna Runge-Lissowska (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 czerwca 2006r. sygn. akt II SA/Gd 716/04 w sprawie ze skargi M. W. i M. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie.
Postanowieniem z dnia 8.06.2006 r., sygn. akt II SA/Gd 716/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi M. W. i M. Ł., uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] nr [...], którym odmówiono skarżącym przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania wieczystego jest nieuzasadniona. W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że rzeczą organu było jednoznaczne wskazanie, czy skarżący, którzy jako okoliczności uchybienia terminu podnosili nie doręczenie im wypowiedzenia wysokości opłaty i sfałszowanie ich podpisów na dowodzie doręczenia, uprawdopodobnili brak winy w niedotrzymaniu terminu i czy wniosek o przywrócenie terminu złożyli w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku, reprezentowane przez radcę prawnego, domagając się uchylenia wyroku w całości i odrzucenia skargi i zarzucając naruszenie przepisów postępowania w zakresie właściwości sądu administracyjnego, tj. art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w zw. z art. 79 ust. 7 i art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.) skutkujące nieważnością postępowania z powodu niedopuszczalności drogi sądowej (art. 183 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), oraz art. 58 § 1 pkt 1 i art. 145 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu w sposób mający wpływ na wynik sprawy poprzez wydanie orzeczenia rozstrzygającego skargę co do istoty podczas gdy podlegała ona odrzuceniu jako wniesiona w sprawie nie należącej do właściwości sądu administracyjnego. W uzasadnieniu skargi podkreślono, że jakkolwiek można było zastosować przepis art. 58 kpa do złożonego wniosku o przywrócenie terminu to wobec brzmienia art. 79 ust. 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami na postanowienie nie służyło zażalenie, zatem nie mieści się ono w kategorii spraw objętej art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a służy droga do sądu powszechnego, jak wynika z art. 80 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Odpowiadając na skargę kasacyjną M. W. i M. Ł. wnieśli o jej oddalenie, podnosząc, że sprawa dotyczyła postępowania incydentalnego, a nie co do meritum, a wobec tego droga sądowoadministracyjna była właściwa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a zatem może wziąć pod uwagę tylko te naruszenia prawa jakie zostały wskazane w skardze i rozpoznać je tylko w ramach podniesionych zarzutów. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku zarzuciło wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku naruszenie przepisów Ppsa, jednakże tylko w aspekcie niedopuszczalności drogi sądowoadministracyjnej, a wobec tego tylko w takim aspekcie jego skarga kasacyjna mogła być rozpoznana.