Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski(spr.) sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Kozub-Marciniak po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1116/13 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1116/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania.
Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Pismem z dnia [...] grudnia 2008 r. M. K. wniósł o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2009 r. Wojewoda Lubuski wezwał stronę do sprecyzowania treści wniosku poprzez wskazanie właściciela nieruchomości oraz przedłożenie stosownego postanowienia o nabyciu spadku po właścicielu nieruchomości.
W piśmie z dnia [...] maja 2009 r. M. K. doprecyzował, iż przedmiotowe nieruchomości znajdują się w miejscowościach S. G. oraz K., woj. [...], a ich właścicielami byli S. i J. K.
Pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. organ wezwał M. K. do uzupełnienia wniosku poprzez poinformowanie, czy właściciele przedmiotowego mienia żyją oraz przedłożenie pełnomocnictwa do ich reprezentowania w niniejszej sprawie, zaś w przypadku ich śmierci, przedłożenie postanowienia sądu o nabyciu spadku po S. i J. K.
W odpowiedzi z dnia [...] czerwca 2009 r. M. K. poinformował, iż ojciec J. K. zmarł, zaś matka S.K. przebywa za granicą i nie ma z nią kontaktu. Jednocześnie wniósł o zawieszenie postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2009 r. Wojewoda Lubuski zawiesił postępowanie administracyjne na wniosek z dnia [...] czerwca 2009 r. i jednocześnie poinformował stronę o treści art. 98 § 2 k.p.a.
Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. [...], na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 98 § 2 k.p.a., Wojewoda Lubuski umorzył postępowanie w sprawie dotyczącej potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez S. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości S. G., woj. [...] oraz decyzją z dnia [...] marca 2013 r. [...] umorzył postępowanie w sprawie dotyczącej potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości K., woj. [...].
M.K. złożył odwołanie od w/w decyzji z dnia [...] marca 2013 r.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Minister Skarbu Państwa utrzymał w mocy w/w decyzje Wojewody Lubuskiego z dnia [...] marca 2013 r. uznając, że Wojewoda Lubuski prawidłowo umorzył zawieszone postępowanie.
Minister przytaczając treść art. 98 § 1 i § 2 k.p.a. stwierdził, że postanowienie o zawieszeniu postępowania na wniosek strony datowane jest na dzień [...] lipca 2009 r., zaś trzyletni termin do złożenia przez stronę wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania minął w dniu 15 lipca 2012 r. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa i w ciągu 3 lat nie wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania.