Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) sędzia del. WSA Marzenna Linska - Wawrzon Protokolant Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 127/09 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej z rażącym naruszeniem prawa oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 maja 2009r. sygn. akt II SA/Wa 127/09 oddalił skargę J. W. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że D. Ś. O. W. decyzją z dnia [...] marca 2003 r. nr [...], na podstawie art. 78 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j. Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.), wypowiedział st. chor. szt. J.W. stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej z powodu likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego w związku z przeformowaniem Wojskowej Komendy Uzupełnień P. T. i odmowy wyrażenia pisemnej zgody na wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe. Ten sam organ rozkazem personalnym z dnia [...] września 2003 r. nr [...] zwolnił J. W. z zawodowej służby wojskowej z dniem 27 lutego 2004 r., po upływie skróconego okresu wypowiedzenia.
Wnioskiem z dnia [...] lutego 2007 r. J. W. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji D. Ś. O. W. z dnia [...] marca 2003r. nr [...]. o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej. Uzasadniając wniosek podał, że wręczenie decyzji wypowiadającej stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej było przedwczesne, bowiem rozformowanie macierzystej jednostki wojskowej nastąpiło w dniu 31 października 2003 r., a ponadto wyraził zgodę na wyznaczenie go na niższe stanowisko służbowe.
Dowódca Wojsk Lądowych decyzją z dnia [...] marca 2007 r. nr [...], na podstawie art. 158 § 1 w zw. z art. 157 § 1 i 2 K.p.a., odmówił stwierdzenia nieważności zakwestionowanej decyzji. W wyniku rozpatrzenia odwołania J. W. Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dowódca Wojsk Lądowych decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 156 § 2 K.p.a. stwierdził, że decyzja Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego z dnia [...] marca 2003 r. nr [...] w sprawie wypowiedzenia st. chor. szt. J. W. stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że skarżącemu zaproponowano objęcie niższego stanowiska służbowego, tj. chorążego w Wydziale Poboru i Uzupełnień, na co wymieniony wyraził zgodę. Dokonanie wypowiedzenia na podstawie art. 78 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r., w sposób rażący naruszało prawo. Jednak, jak wynika z orzeczenia Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Łodzi z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...], a następnie orzeczenia z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], wobec skarżącego, ze względu na stan jego zdrowia, orzeczono trwałą niezdolność do zawodowej służby wojskowej przyznając mu III grupę inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia oraz w związku ze służbą wojskową. Oznacza to, że brak jest możliwości przywrócenia skarżącego do zawodowej służby wojskowej, co w konsekwencji oznacza, iż mimo wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa nie można stwierdzić jej nieważności ze względu na zaistniałe skutki prawne.