Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.), Protokolant sekretarz sądowy J. C., po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 781/13 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz K. M. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 781/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skargi K. M., uchylił decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r., Nr [...], w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość na rzecz Skarbu Państwa.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że nieruchomość położona w obrębie W., gmina K., powiat [...], województwo [...], oznaczona jako działka nr [...] o pow. [...] ha, decyzją Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] lipca 2011r., o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, została przeznaczona pod rozbudowę i przebudowę linii kolejowej [...][...] na odcinku [...] od km [...] do km [...]. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2011 r., Nr [...] . Następnie decyzją z dnia [...] września 2012r., Nr [...], sprostowaną postanowieniem z dnia [...] października 2012 r., Wojewoda [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania na rzecz K. M. w wysokości [...] zł, za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa, w użytkowanie wieczyste P. S.A., wskazanej wyżej nieruchomości oraz zobowiązał P. S.A. do wypłaty ustalonego odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.

W wyniku złożenia odwołania od powołanej decyzji przez K. M., w którym zakwestionował m.in. wycenę nieruchomości, jako - jego zdaniem - zaniżoną, Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., Nr [...], uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2012 r. w całości i orzekł o ustaleniu odszkodowania na rzecz K. M. w wysokości [...] zł. Przytaczając opis stanu faktycznego przejętej nieruchomości i sposobu określenia jej wartości zawarte w operacie szacunkowym sporządzonym w dniu [...] sierpnia 2012 r. na zlecenie Wojewody [...] przez rzeczoznawcę majątkowego M. Ś., Minister stwierdził, że wartość rynkowa prawa własności tej nieruchomości została określona na kwotę [...] zł. Ze zwrotnych potwierdzeń odbioru zawiadomień o wydaniu decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2011 r., Nr [...], o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wynika zaś, że K. M. otrzymał to zawiadomienie w dniu [...] sierpnia 2011 r. Natomiast przedmiotową nieruchomość wydał inwestorowi dopiero w dniu [...] grudnia 2011 r., tj. po upływie 28 dniowego terminu od otrzymania zawiadomienia o wydaniu decyzji lokalizacyjnej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Zdaniem organu odwoławczego brak jest zatem podstaw do powiększenia ustalonego odszkodowania o 5% wartości nieruchomości, o którym jest mowa w art. 9y ust. 3e ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, ze zm.), z tytułu wydania jej inwestorowi przed upływem terminu 28 dni od dnia otrzymania przez właściciela nieruchomości zawiadomienia o wydaniu decyzji lokalizacyjnej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności. W ocenie organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie nie obowiązuje zakaz reformationis in peius, określony w art. 139 kpa, zgodnie z którym organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Inny sposób liczenia terminu na wydanie nieruchomości niż ten, o którym mowa w przepisach ustawy o transporcie kolejowym, stanowi bowiem rażące naruszenie prawa.

Strona 1/5