Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie sędzia NSA Mirosław Wincenciak sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 2/21 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia z produkcji rolnej gruntu rolnego oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 2/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 19 listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia gruntu rolnego z produkcji rolnej.
Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Dnia [...] września 2020 r. J. R. (dalej strona bądź skarżący) wniósł do Starosty [...] (dalej Starosta) o wyrażenie zgody na wyłączenie z produkcji użytków rolnych o powierzchni [...] pod budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego usytuowanego na części działki nr [...] położonej w obrębie [...] w gminie [...].
Decyzją z dnia [...] października 2020 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] października 2020 r.) Starosta [...] odmówił wyłączenia z produkcji rolnej gruntu rolnego oznaczonego w ewidencji grantów jako [...], położonego w obrębie [...], gmina [...], stanowiącego część działki o numerze ewidencyjnym [...] o powierzchni [...], pod budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że do przedmiotowego wniosku strona przedłożyła m.in. decyzję nr [...] o warunkach zabudowy z [...] listopada 2009 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] listopada 2009 r.) Burmistrza Miasta [...] (dalej Burmistrz) ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwu budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na terenie części działki oznaczonej nr ew. [...] położonej we wsi [...], gm. [...]. Burmistrz Miasta [...] decyzją z [...] listopada 2010 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] listopada 2010 r.) zatwierdził podział działki nr [...] położonej we wsi [...], gmina [...], na działki nr [...], [...],[...],[...],[...],[...] i [...], a działka nr [...] jest objęta ww. warunkami zabudowy. Starosta wyjaśnił, że zgodnie ze stanem ujawnionym w prowadzonej ewidencji gruntów i budynków, działka nr ew. [...] położona w obrębie [...], gmina [...]sklasyfikowana jest jako grunty orne [...],[...],[...] i W. Decyzję o warunkach zabudowa wydano w 2009 r. - przed zmianami wprowadzonymi ustawą z 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 503, dalej ustawa z 2013 r.) i ustawą z 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1338, dalej ustawa z 2015 r.). Starosta wyjaśnił, że decyzja o warunkach zabudowy została wydana przed nowelizacją ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych i nie spełnia łącznie warunków zawartych w art. 7 ust. 2a ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 161 ze zm., dalej uogr bądź ustawa o ochronie gruntów rolnych).
Skarżący pismem z [...] października 2020 r. odwołał się od decyzji z [...] października 2020 r., zarzucając decyzji naruszenie: