Skarga kasacyjna na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 564/14 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Stowarzyszenia [...] na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych
Uzasadnienie strona 1/11

UZASADNIENIE:

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Wa 564/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej, w pkt 1/ zobowiązał Ministra Spraw Wewnętrznych do rozpoznania wniosku strony skarżącej Stowarzyszenia [...] z dnia [...] lipca 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie informacji o każdym odbytym spotkaniu Ministra za okres od [...] do [...], w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; w pkt 2/ stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; w pkt 3/ umorzył postępowanie w pozostałym zakresie; w pkt 4/ zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz Stowarzyszenia [...] kwotę 100 zł., tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Pismem z dnia 1 lipca 2014 r. przesłanym drogą elektroniczną, Stowarzyszenie [...] wystąpiło do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), dalej: "u.d.i.p.", o udostępnienie informacji publicznej, tj. kalendarza spotkań Ministra Spraw Wewnętrznych za okres od [...] do [...], ewentualnie o udostępnienie informacji o każdym odbytym w ww. okresie spotkaniu Ministra poprzez podanie daty spotkania (dzień i jeżeli istnieje godzina spotkania) oraz informacji z kim to spotkanie miało miejsce. Stowarzyszenie wniosło o przesłanie ww. informacji na wskazany adres e-mailowy.

W piśmie z dnia [...] lipca 2014 r. skierowanym do Stowarzyszenia organ wskazał, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, że dysponent informacji publicznej jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy informacja fizycznie istnieje i nie została wcześniej udostępniona wnioskodawcy, nie funkcjonuje w obiegu publicznym, a zainteresowany nie ma innego trybu dostępu do niej. Powyższego wymogu nie spełnia ewentualne utrwalenie określonych informacji w pamięci osoby fizycznej zajmującej dane stanowisko. Dopóki określona informacja istnieje tylko w pamięci przedstawiciela władzy publicznej i nie została utrwalona w jakiejkolwiek formie, tak aby można było bez jakichkolwiek wątpliwości odczytać jej treść, dopóty informacja taka nie ma waloru informacji publicznej w rozumieniu przepisów u.d.i.p. Wyjaśnił również, że prowadzony w urzędzie kalendarz Ministra Spraw Wewnętrznych jest zbiorem roboczych i pomocniczych informacji odnotowywanych przez najbliższych współpracowników Ministra, zwłaszcza w zakresie wydarzeń innych niż bieżące, gdzie zachodzi istotna obawa ich zapomnienia. Kalendarz nie jest w szczególności podpisywany, a wpisywane spotkania nie zawsze mają miejsce. Zaplanowane czynności są bowiem przekładane, odwoływane lub zastępowane innymi, co nie zawsze (jeśli dotyczy bieżących wydarzeń) jest odnotowywane. Prowadzony kalendarz nie ma charakteru wiążącego i mógłby wprowadzić w błąd osobę postronną. Informacje zawarte w kalendarzu często podlegają zmianie i dotyczą jedynie spraw organizacyjnych oraz porządkowych. W rezultacie kalendarz jako dokument wewnętrzny nie stanowi informacji publicznej. Informacje na temat spotkań mogą się znajdować ewentualnie w pamięci osób fizycznych, a takowe jak wskazano powyżej, nie stanowią informacji publicznej.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych