Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędzia WSA del. Marzenna Linska - Wawrzon (spr.) Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 1459/07 w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o utracie statusu osoby bezrobotnej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 stycznia 2008 r. w sprawie II SA/Wa 1459/07 oddalił skargę D. D. na decyzje Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o utracie statusu osoby bezrobotnej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] marca 2004 r. Starosta Powiatu Wrocławskiego, działając na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 13 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 6 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (t.j.: Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, orzekł o utracie przez D. D. statusu osoby bezrobotnej z dniem 1 lutego 2004 r. W uzasadnieniu organ wskazał, iż D. D. utracił miejsce zameldowania na terenie działania Powiatowego Urzędu Pracy we Wrocławiu i posiada stałe miejsce zameldowania na terenie działania innego powiatowego urzędu pracy. W dniu 17 marca 2004 r. D. D. wniósł odwołanie od wymienionej decyzji Starosty Powiatu Wrocławskiego zarzucając organowi błędną interpretację art. 13 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Jednocześnie wniósł do Wojewody Dolnośląskiego o zawieszenie postępowania odwoławczego wskazując, iż w dniu 29 marca 2004 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na wadliwe czynności z zakresu administracji publicznej dokonane przez Powiatowy Urząd Pracy we Wrocławiu. Wojewoda Dolnośląski postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2004 r. na podstawie art. 98 § 1 i art. 101 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zawiesił postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Starosty Powiatu Wrocławskiego z dnia [...] marca 2004 r. Następnie pismem z dnia 6 kwietnia 2007 r. poinformowano wnioskodawcę, iż wobec niezwrócenia się w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania odwoławczego o jego podjęcie, zgodnie z art. 98 § 2 kpa wszczęcie postępowania uważa się za wycofane. W dniu 9 marca 2007 r. D. D. złożył do Wojewody Dolnośląskiego wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty Powiatu Wrocławskiego z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] zarzucając wydanie decyzji bez podstawy prawnej oraz z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 kpa).
Decyzją z dnia 6 kwietnia 2007 r. nr [...] Wojewoda Dolnośląski, na podstawie art. 156 § 1 i art. 157 kpa, odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty Powiatu Wrocławskiego z dnia [...] marca 2004 r. orzekającej o utracie przez D. D. statusu osoby bezrobotnej z dniem 1 lutego 2004 r. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda Dolnośląski wskazał, iż zaskarżona decyzja Starosty Powiatu Wrocławskiego nie jest obarczona wadami wymienionymi w art. 156 § 1 kpa. Została wydana na postawie obowiązujących wówczas przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy za bezrobotnego uznaje się osobę niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie (...) zarejestrowaną we właściwym dla miejsca zameldowania (stałego lub czasowego) powiatowym urzędzie pracy. Organ podniósł, iż z przepisu tego nie wynika, aby osoba bezrobotna miała posiadać właściwy meldunek jedynie w dniu rejestracji. Wskazał, iż bezrobotny jest zarejestrowany w urzędzie pracy od dnia dokonania czynności rejestracyjnych na podstawie, których uzyskuje status bezrobotnego do dnia utraty tego statusu. W myśl art. 13 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy statusu osoby bezrobotnej pozbawia się osobę, która nie spełnia warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie natomiast z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy, bezrobotny zgłasza się w celu dokonania rejestracji do powiatowego urzędu pracy, właściwego ze względu na stałe lub czasowe zameldowanie, a jeżeli nie jest zameldowany - do powiatowego urzędu pracy, na którego obszarze działania przebywa. Przepis ten wyraźnie stanowi, iż jedynie w braku stałego lub czasowego miejsca zameldowania właściwym dla bezrobotnego urzędem jest urząd, na którego obszarze przebywa. Wojewoda Dolnośląski podał, iż D. D. zarejestrowany w dniu 11 stycznia 2002 r., od dnia 1 lutego 2004 r. nie posiadał zameldowania czasowego na terenie działania Powiatowego Urzędu Pracy we Wrocławiu, natomiast posiadał stałe miejsce zameldowania na terenie działania innego powiatowego urzędu pracy, brak zatem możliwości aby uznać Urząd Pracy we Wrocławiu jako właściwy miejscowo.