Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Szczecinie w sprawie ze skargi P. Spółka z o.o. na zarządzenie Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany przepisów portowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Irena Kamińska (spr.) Joanna Runge-Lissowska Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 6 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. Spółka z o.o. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Sz 1258/05 w sprawie ze skargi P. Spółka z o.o. w [...] na zarządzenie Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany przepisów portowych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. Spółka z o.o. w [...] na rzecz Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 marca 2006r., sygn. akt II SA/Sz 1258/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] na zarządzenie nr [...] Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia [...] (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 56, poz. 1276 z późn. zm.) w przedmiocie zmiany przepisów portowych, oddalił skargę.

Wydane przez Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie zarządzenie wprowadzało m.in. dodatkowy wymóg dla asysty holowniczej, obok minimalnej ilości użytych holowników, także minimalnej siły uciągu. Ponadto przewidywało dodatkowy obowiązek, iż dla statków o długości powyżej 180 m. co najmniej jeden z holowników musi posiadać napęd azymutalny lub cykloidalny.

W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd I instancji podniósł, iż do wniesienia skargi na akt prawa miejscowego nie wystarczy subiektywne przekonanie o sprzeczności kwestionowanego przepisu z prawem, czy też przekonanie o istnieniu potencjalnego zagrożenia naruszenia prawa. Skarżący ma obowiązek wykazać, że kwestionowany przepis prawa miejscowego narusza jego interes prawny, wynikający z konkretnego przepisu prawa powszechnie obowiązującego, z którego wynikają dla skarżącego prawa podmiotowe.

Natomiast Skarżąca spółka, wnosząc skargę do sądu administracyjnego na przepisy prawa miejscowego na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 05 czerwca 1998r. o administracji rządowej w województwie (tekst jednolity Dz. U. z 2001r. Nr 80, poz. 872 z późn. zm.), nie wykazała istnienia związku pomiędzy zaskarżonym aktem prawnym, a jej indywidualną sytuacją prawną. Nie udowodniła również, że zaskarżony akt, naruszając prawo, negatywnie wpływa na jej sferę prawnomatrialną, pozbawiając ją pewnych uprawnień lub uniemożliwiając ich realizację.

W ocenie Sądu I instancji Skarżąca wykazała jedynie, że zaskarżony akt prawa miejscowego narusza jej interes faktyczny.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wniosła P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...], zaskarżając wyrok w całości.

Spółka, reprezentowana przez radcę prawnego, zarzuciła :

- naruszenie prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 44 ust. 1 ustawy o administracji rządowej w województwie, polegające na dowolnym uznaniu, że zaskarżony przepis nie narusza interesu prawnego Skarżącej, a w konsekwencji że nie ma ona legitymacji procesowej do zaskarżenia zarządzenie nr [...] Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie w przedmiocie zmiany przepisów portowych

- oraz niewłaściwe zastosowanie art. 94 Konstytucji RP, art. 47 ustawy z dnia 21 marca 1991r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (tekst jednolity Dz. U. z 2003r. Nr 153, poz. 1502 z późn. zm.) i art. 37 ustawy z dnia 09 listopada 2000r. o bezpieczeństwie morskim ( tekst jednolity Dz. U. 2006r. Nr 99, poz. 693) poprzez błędne przyjęcie, że zaskarżony akt prawny mieści się w granicach delegacji ustawowej.

Strona 1/5