Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędzia WSA del. Stanisław Marek Pietras (spr.) Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 410/09 w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od K. L. na rzecz Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 410/09 w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie (błędnie wskazanego jako Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w Olsztynie) z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, mając za podstawę art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), oddalił skargę.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny. Otóż rozpatrując wniosek K. L. z dnia [...] grudnia 2008 r. o przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, a konkretnie na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania w K. przy ul. [...] o pow. użytkowej 59,8 m2, które nabył aktem notarialnym z dnia [...] sierpnia 2008 r. i zamieszał w nim od dnia [...] listopada 2008 r., Dyrektor Zakładu Karnego w K. decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 85 ust. 1 i 3, art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (tekst jedn. z 2002 r. Dz. U. Nr 207, poz. 1761 ze zm.) oraz § 2 ust. 1 i § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 132, poz. 1235), nie potwierdził spełnienia przez wyżej wymienionego funkcjonariusza warunków do przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. W uzasadnieniu podał, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, pomoc finansową przyznaje się jednorazowo funkcjonariuszowi, który spełnia warunki do przydzielenia mu lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej i w sytuacji, gdy lokalu takiego nie otrzymał. Natomiast z poczynionych ustaleń wynika, że skarżącemu został przydzielony decyzją Dyrektora Zakładu Karnego w K. z dnia [...] listopada 2003r. nr [...], lokal mieszkalny (kwatera tymczasowa) o powierzchni użytkowej 26,76 m2 w K. przy ul. [...] i tym samym potrzeby mieszkaniowe wnioskodawcy zostały już zaspokojone.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący nie zakwestionował faktu przyznania mu kwatery zastępczej, która pozostawała w dyspozycji Służby Więziennej i w którym to lokalu zamieszkiwał sam, a następnie wraz z żoną i dwoma córkami zamieszkał w lokalu mieszkalnym położonym w K. przy ul. [...] o powierzchni użytkowej 28,30 m2 i mieszkalnej 15,81 m2, zaś w celu poprawy warunków bytowych, kupił wspomniany już wyżej lokal mieszkalny przy ul. [...]. Dodał jednocześnie, że nie korzystał z żadnej pomocy na zakup lokalu mieszkalnego, czy też domu.
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Olsztynie decyzją z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, a uzasadniając swoje rozstrzygnięcie podzielił w całości argumentację organu pierwszej instancji.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi K. L. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, w której stwierdził, że spełnia przesłanki do przyznania mu pomocy finansowej z przeznaczeniem na spłatę kredytu na zakup mieszkania i na poparcie swojego zarzutu przytoczył okoliczności wskazane już w odwołaniu dodając, iż przydzielona mu wcześniej kwatera tymczasowa została w roku 2005 przekazana gminie G., od której w dniu [...] września 2005 r. kupił wspomniane już wyżej mieszkanie w K. przy ul. [...]. W chwili obecnej natomiast posiada uprawnienia do czterech norm powierzchni mieszkalnej, zaś Zakład Karny w K. nie dysponuje lokalem mieszkalnym, którego powierzchnia mieszkalna odpowiadałaby tym wymaganiom i z tego powodu, w celu poprawy warunków bytowych, dokonał zakupu mieszkania w K. przy ul. [...], bowiem powierzchnia wcześniejszego lokalu była mniejsza od przysługujących mu norm. Tym samym nie posiadał uprzednio mieszkania w rozumieniu art. 85 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej oraz § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz normy powierzchni mieszkalnej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej i członkom ich rodzin.