Skargi kasacyjne SKO we Wrocławiu, oraz B. K., C. K., T. R. T. R. i W. .K od wyroku WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na decyzję SKO we Wrocławiu nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu, oraz B. K., C. K., T. R. T. R. i W. .K od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Wr 31/10 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 3 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Wr 31/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu, z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, spowodowanego jej podziałem, uchylił zaskarżoną decyzję.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009r., Nr [...], Wójt Gminy M., działając na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) ustalił dla C. K., B. K., W. K. oraz T. i T. małżonków R. opłatę adiacencką w kwocie po [...] zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w P. o powierzchni 1,0316 ha, stanowiącej działki nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], obręb P., wskutek podziału działki nr [...] zatwierdzonego decyzją Wójta Gminy M. nr [...] z dnia [...] lipca 2007r.

Organ ustalił, że wartość rynkowa nieruchomości gruntowej przed podziałem i po dokonaniu podziału została określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym, sporządzonym na zlecenie organu w toku postępowania prowadzonego w tej sprawie. Wycena przedmiotowej nieruchomości została dokonana przy zastosowaniu podejścia porównawczego - metody porównywania parami, polegającej na porównywaniu gruntów wycenianych z gruntami podobnymi, których ceny rynkowe i atrybuty są znane, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 107, poz. 2109 ze zm.). Wójt Gminy M. wskazał, że wzrost wartości nieruchomości w wyniku jej podziału określony został przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę [...] zł, a należna opłata adiacencka ustalona została poprzez zastosowanie do tej kwoty 30% stawki przyjętej w uchwale Nr [...] Rady Gminy M. z dnia [...] listopada 2005 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dz. Urz. Woj. [...] Nr [...], poz. [...]).

B. K., C. K., W. K. oraz T. i T. R. w odwołaniach wniesionych do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu zarzucili organowi pierwszej instancji ustalenie opłaty adiacenckiej w niewłaściwej wysokości, nieodpowiadającej rzeczywistemu wzrostowi wartości nieruchomości. Wskazali ponadto, że sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy nie uwzględnia wszystkich czynników wywierających wpływ na wartość przedmiotowej nieruchomości i błędnie został uznany za poprawny.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu, decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 in fine K.p.a., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i umorzyło postępowanie pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy przedstawił stan faktyczny sprawy, a następnie wyjaśnił, że postępowanie w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej, w przypadku wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej geodezyjnym podziałem, zostało uregulowane przepisami art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przywołując treść art. 98a ust. 1 i ust. 1a tej ustawy Kolegium podkreśliło, że niezbędną przesłanką ustalenia opłaty adiacenckiej jest obowiązywanie uchwały rady gminy, o której mowa w art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to jest uchwały określającej wysokość stawki procentowej, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Uchwała ta musi obowiązywać w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że organ I instancji powołał się na treść uchwały nr [...] Rady Gminy w M. z dnia [...] listopada 2005 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Mocą tego aktu Rada Gminy M. ustaliła stawkę procentową opłaty adiacenckiej dla nieruchomości, których wartość wzrosła w wyniku podziału dokonanego m.in. na wniosek właściciela, w wysokości 30% różnicy wartości przed podziałem i po dokonaniu podziału. Uchwała ta weszła w życie w dniu [...] grudnia 2005 r. Organ odwoławczy wskazał, iż przedmiotowa uchwała została podjęta na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, dodanego przez art. 1 pkt 62 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), zmieniającej ustawę z dniem 22 września 2004 r. Wedle tego przepisu, rada gminy była upoważniona do ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej, w wysokości nie większej niż 50 % różnicy wartości nieruchomości. Decyzja z dnia [...] lipca 2007r., nr [...], zatwierdzająca podział przedmiotowej nieruchomości, stała się ostateczna z dniem [...] sierpnia 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaznaczyło, że obecne brzmienie art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami zostało ustalone przez art. 1 pkt 38 lit. a) ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 173, poz. 1218) i obowiązuje od dnia 22 października 2007 r. Natomiast ust. 1a został dodany do art. 98a przez art. 1 pkt 38 lit. b) ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. i obowiązuje także od 22 października 2007 r. Kolegium podniosło, że decyzja ustalająca opłatę adiacencką została wydana w dniu [...] czerwca 2009 r., a więc po wejściu w życie opisanej wyżej nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami, w tym zmianie treści normy kompetencyjnej dotyczącej ustalania, przez radę gminy, wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej oraz że nowelizacja ta wprowadziła kolejną materialnoprawną przesłankę ustalania opłaty adiacenckiej. Zgodnie bowiem z art. 98a ust. 1a cytowanej ustawy, ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić, jeżeli w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne, obowiązywała uchwała rady gminy, o której mowa w ust. 1. Według organu drugiej instancji, biorąc pod uwagę zasady wykładni językowej, ustawodawca, odsyłając do ust. 1 art. 98a, jednoznacznie wskazał, że tego rodzaju opłata adiacencka może być ustalona pod warunkiem, że - po pierwsze - w dniu uostatecznienia się decyzji podziałowej obowiązywała uchwała rady gminy określająca wysokość opłaty adiacenckiej maksymalnie na poziomie 30%, a - po drugie - uchwała ta została podjęta na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego zawartego w art. 98a ust. 1 zd. 2. Kolegium zwróciło uwagę, że przepisy prawa dotyczące ustalenia opłat adiacenckich nakładają na jednostkę obowiązki o charakterze publicznoprawnym i z tego powodu nie mogą być interpretowane rozszerzająco. W opinii organu odwoławczego, nie można zatem przyjąć, że w tym przypadku chodzi o wszelkie uchwały rad gmin ustalające wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, które obowiązywały w momencie uostatecznienia się decyzji podziałowej, bez względu na to, czy podjęte zostały na podstawie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 98a ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w aktualnym brzmieniu. Wskazując, że uchwała nr [...] Rady Gminy w M. z dnia [...] listopada 2005 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej, została wydana na podstawie nieobowiązującej obecnie normy kompetencyjnej, zawartej w art. 98a ust. 1 ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw, a zatem na podstawie innej, niż określonej obecnie w art. 98a ust. 1, oraz że uchwała podjęta w takim przedmiocie ma charakter prawa miejscowego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze podkreśliło, że akt ten jest kwalifikowany jako podstawowy akt wykonawczy, wydany na podstawie i w granicach upoważnienia określonego ustawą.

Strona 1/10