Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 17 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi adwokat A. P. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 lutego 2020 r. sygn. akt II SA/Op 536/11 utrzymującego w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 31 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Op 536/11 o oddaleniu wniosku o zwrot wydatków poniesionych w ramach udzielonej z urzędu T.R. pomocy prawnej w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia.
Postanowieniem z dnia 18 lutego 2020 r. sygn. akt II SA/Op 536/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu utrzymał w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 31 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Op 536/11 o oddaleniu wniosku o zwrot wydatków poniesionych w ramach udzielonej z urzędu T. R. pomocy prawnej w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem starszego referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Op 536/11 został ustanowiony adwokat z urzędu, w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego.
Na skutek powyższego, pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego została wyznaczona przez Okręgową Radę Adwokacką w O. adwokat A. P., wykonująca zawód w Kancelarii Adwokackiej O.
Na skutek złożonego przez pełnomocnika wniosku o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Op 536/11, zasądził na rzecz ww. koszty nieopłaconej pomocy prawnej w kwocie brutto 442,80 zł. Jednocześnie w opisanym orzeczeniu referendarz wskazał, że nie przyznał adwokatowi zwrotu niezbędnych wydatków, albowiem pełnomocnik nie wykazał ich poniesienia.
Powyższe orzeczenie zostało doręczone skutecznie pełnomocnikowi z urzędu adwokat A. P. w dniu 20 lutego 2013 r. i stało się prawomocne, wobec niewniesienia przez ww. środka zaskarżenia.
Trzema pismami procesowymi z dnia 8 listopada 2019 r., adwokat A. P. zwróciła się do Sądu o:
- zwrot wydatków adwokata, jaki nie został jej przyznany lub opłacony przez stronę, a to trzech dojazdów do Sądu 2,42 zł, utrzymania pojazdu za trzy dni 297 zł, pism 66 zł, wydruków - odbioru korespondencji 4,37 zł, wysyłki korespondencji 30 zł, utrzymania biura przez trzy dni 297 zł;
- zwrot wydatków adwokata jaki nie został przyznany lub opłacony przez stronę, a to wydatków związanych z usunięciem zarchiwizowanej sprawy 49 zł;
- zakończenie zlecenia reprezentacji w sprawie o sygn. akt II SA/op 536/11 i zwolnienie od obowiązku zastępowania strony lub ewentualnie wydanie zaświadczenia, że umocowanie wygasło.
Na skutek zarządzenia z dnia 22 listopada 2019 r., wezwano pełnomocnika z urzędu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma z dnia 8 listopada 2019 r. bez rozpoznania, do jednoznacznego określenia żądania zawartego w opisanym piśmie. Jednocześnie poinformowano pełnomocnika, że postanowieniem z dnia 14 lutego 2013 r. przyznano ww. pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że nie dokonano zwrotu niezbędnych wydatków pełnomocnikowi, albowiem nie wykazał ich poniesienia. Odpis zapadłego postanowienia doręczony został skutecznie pełnomocnikowi skarżącego w dniu 20 lutego 2013 r., natomiast przyznane wynagrodzenie przekazane zostało Wydziałowi Finansowemu Sądu do wykonania w dniu 10 kwietnia 2013 r. Odnosząc się do zawartego w kolejnym (trzecim) z pism procesowych z dnia 8 listopada 2019 r. wniosku o potwierdzenie, że umocowanie adw. A. P. jako pełnomocnika skarżącego wygasło, względnie zwolnienia ww. adwokata z obowiązków pełnomocnika - wskazano, że zgodnie z treścią art. 43 i 251 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, zwanej dalej: "P.p.s.a."), w razie śmierci strony pełnomocnictwo wygasa, a ponadto przyznanie prawa pomocy wygasa z chwilą śmierci strony, która je uzyskała.