Dnia 15 września 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Wojewody Lubelskiego z dnia 17 czerwca 2020 r. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Lubelskiego a Wojewodą Lubelskim w przedmiocie odroczenia terminu zapłaty kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: wskazać Marszałka Województwa Lubelskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.
Marszałek Województwa Lubelskiego wnioskiem z 17 czerwca 2020 r. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Marszałkiem Województwa Lubelskiego w przedmiocie wskazania organu właściwego do odroczenia terminu wykonania kary pieniężnej nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego na Spółkę A.
W uzasadnieniu wniosku organ wskazał, że spółka zwróciła się do Marszałka Województwa Lubelskiego o odroczenie terminu wykonania kary pieniężnej nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego z 25 września 2019 r.
Marszałek Województwa Lubelskiego pismem z 19 maja 2020 r. przekazał wniosek spółki do rozpoznania według właściwości Wojewodzie Lubelskiemu.
Wojewoda Lubelski nie zgodził się ze stanowiskiem Marszałka Województwa Lubelskiego, że to on jest właściwy do rozpatrzenia wniosku. W ocenie wnioskodawcy kary pieniężne nakładane na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm., dalej: u.t.d.) należy zaliczyć do administracyjnych kar pieniężnych. Zgodnie natomiast z art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych ( Dz. U. z 2019 r., poz. 869 ze zm., dalej: u.f.p.) do spraw dotyczących administracyjnych kar pieniężnych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej: k.p.a.). Art. 189k 1 k.p.a. wskazuje, że do udzielenia ulg w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej właściwy jest organ, który nałożył administracyjną karę pieniężną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Istota sporu kompetencyjnego w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia jaki organ jest właściwy do rozpoznania wniosku o odroczenie zapłaty kary pieniężnej nałożonej decyzją Marszałka Województwa Lubelskiego z 25 września 2019 r. na Spółkę A, a w szczególności ustalenie czy będzie to organ, który wydał decyzję czy Wojewoda Lubelski. W tym zakresie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z treścią art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (DZ.U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm., dalej: u.t.d.) karę pieniężną o której mowa w art. 92a ust. 1 i 2, art. 92d oraz art. 92e, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy ze względu na miejsce wykonywanej kontroli organ, którego pracownicy lub funkcjonariusze stwierdzili naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego, z uwzględnieniem ust. 4-6. Zgodnie zaś z art. 93 ust. 7 tej ustawy do kar pieniężnych przewidzianych niniejszą ustawą nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).
W myśl zaś art. 94 ust. 1 powołanej ustawy kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa, zaś w świetle motywów wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 lutego 2018 r., sygn.. akt II GSK 1452/16, należności z tytułu kar pieniężnych za naruszenie przepisów o transporcie drogowym stanowią nieopodatkowane należności budżetowe w rozumieniu art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 869 ze zm.). W myśl art. 67 ust. 1 tej ustawy do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60) i odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.).
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - mając w niniejszej sprawie do czynienia z faktem nałożenia kar pieniężnych - należy zgodnie z treścią art. 67 ust. 2 powołanej ustawy o finansach publicznych zastosować regulację zawartą w art. 189k Kodeksu postępowania administracyjnego, której treść wskazuje, że do udzielenia ulg w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej właściwy jest organ, który ją nałożył, a jest nim Marszałek Województwa Lubelskiego.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.