Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz (spr.), Sędziowie NSA Jerzy Chromicki, Maria Myślińska, Protokolant Małgorzata Suchocka, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "G." Spółki z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2004 r. sygn. akt 3/I SA/Po 1396/02 w sprawie ze skargi "G." Spółki z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 5 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania - oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 8 grudnia 2004 r., 3/I SA/Po 1396/02 oddalił skargę "G." Spółki z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 5 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika procesowego, z następującym uzasadnieniem.
Dyrektor Urzędu Celnego w P. decyzją (...) z dnia 6 września 2001 r., orzekł o zwrocie nadpłaconego cła i odsetek wyrównawczych oraz o wypłacie odsetek od zaległości podatkowych i odrębną decyzją o tym samym numerze wydaną w tym samym dniu orzekł o umorzeniu postępowania z wniosku strony o zwrot kosztów zastępstwa prawnego poniesionych przez stronę w związku z reprezentowaniem jej w postępowaniu administracyjnym przez radcę prawnego.
W odwołaniu od tej ostatniej decyzji spółka zarzuciła naruszenie art. 265 par. 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 2 i art. 32 ust. 2 Konstytucji RP, wnosząc o jej zmianę i przyznanie kosztów pomocy prawnej w określonej kwocie.
Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 5 kwietnia 2002 r. (...) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Stwierdził, że - mając na uwadze treść art. 264, art. 265 par. 1 i par. 2 Ordynacji podatkowej - poniesionych przez stronę kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu celnym nie można zaliczyć do kosztów wynikających z ustawowego obowiązku prowadzącego postępowanie organu celnego. Przewidziana w art. 265 par. 2 Ordynacji podatkowej możliwość zaliczenia do kosztów postępowania innych wydatków uzależniona jest od istnienia ich bezpośredniego związku z rozstrzygnięciem sprawy, a zdaniem organu II instancji obecność pełnomocnika strony w tym postępowaniu nie była konieczna, ponieważ organ sam zadbał o jej interes. Nadto, art. 266 par. 1 Ordynacji podatkowej nakłada na organ obowiązek zwrotu tylko kosztów postępowania wyszczególnionych w art. 265 par. 1 i 2 ordynacji podatkowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalając skargę spółki na powyższą decyzję powołał się na enumeratywny katalog kosztów postępowania zamieszczony w art. 265 par. 1 Ordynacji podatkowej oraz na katalog otwarty z par. 2 tego artykułu, zgodnie z którym organ podatkowy /celny/ może zaliczyć do kosztów postępowania także inne, niż wskazane w par. 1, wydatki bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy. Sąd stwierdził, iż w świetle powyższych uregulowań zaliczenie wydatków do kosztów postępowania na podstawie art. 265 par. 2 ordynacji podatkowej zależy wyłącznie od organu celnego, zaś jedynym kryterium wynikającym z przepisów jest bezpośredni związek z rozstrzygnięciem sprawy, którego istnienie poddane jest ocenie tegoż organu celnego. Stanowisko organu w tym zakresie ma charakter uznaniowy.
Podobnie jak w innych sprawach, w których rozstrzygnięcie ma charakter uznania administracyjnego, również i w tym przypadku ustawa nie przewiduje odrębnych środków zaskarżenia. Sąd może jedynie ocenić, czy w ustalonych okolicznościach sprawy nie zostały przekroczone granice tego uznania.
W powołaniu na zebrany w sprawie materiał dowodowy, WSA w Poznaniu stwierdził, że organy celne nie przekroczyły w niniejszej sprawie granic uznania administracyjnego. Oceny tej nie zmieniał fakt, że strona uznała za konieczne skorzystanie z zastępstwa prawnego i poniosła wydatki na wynagrodzenie pełnomocnika, jak również fakt, iż postępowanie z udziałem tego pełnomocnika zakończone zostało korzystnie dla strony.