Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant starszy asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Po 310/16 w sprawie ze skargi W. Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. Sp. z o.o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA) wyrokiem z 16 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Po 310/16 oddalił skargę W. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: spółka) na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w P. (dalej: Dyrektor IC) z [...] marca 2016r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
WSA rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Skarżąca pismem z dnia 27 stycznia 2012 r. wniosła o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku akcyzowym w łącznej kwocie 22.665 zł., zapłaconym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego produktów energetycznych - mineralnych olejów smarowych i produktów technologicznych wykorzystywanych do celów innych, niż napędowe o kodach CN - 2710 1971, 2710 1981, 2710 1999, które w ocenie podatnika, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
Naczelnik Urzędu Celnego w P. (dalej: NUC) decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego zapłaconego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. produktów w wysokości 22.665 zł.
Dyrektor IC decyzją z dnia [...] września 2013 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1656/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę.
Pismem z dnia 4 lipca 2014 r. spółka wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji NUC z dnia [...] czerwca 2012 r.
Dyrektor IC decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji, którą następnie Dyrektor IC decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. utrzymał w mocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 16 września 2015 r. sygn. akt III SA/Po 50/15 oddalił skargę.
Pismem z dnia 10 września 2015 r. Spółka ponownie wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji NUC z dnia [...] czerwca 2012 r. W ocenie strony decyzja ta została wydana bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa. Art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym jako efekt i skutek transpozycji prawa unijnego do polskiego obszaru prawnego nie obejmuje bowiem przedmiotu sporu. Komitet do Spraw Europejskich nie posiada wiedzy ustawodawczej, a mimo to rozszerzył zakres prawa unijnego naruszając art. 8 Konstytucji.
W piśmie z dnia 7 października 2015 r. spółka wskazała na naruszenie art. 91 pkt 1 i 2 Konstytucji RP. Zdaniem strony, art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym nie może obejmować produktów energetycznych o kodzie CN 2704 do 2715. Opodatkowanie czynności polegającej na nabyciu wewnątrzwspólnotowym powyższych wyrobów jest niezgodne z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP. W ocenie strony Polska zrzekła się prawa w zakresie opodatkowania wyrobów akcyzowych na rzecz UE. Prawo krajowe nie może kreować wobec tego norm wynikających już z prawa europejskiego.
Dyrektor IC decyzją z dnia [...] października 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji z dnia [...] czerwca 2012 r.
Dyrektor IC decyzją z dnia [...] marca 2016 r. utrzymał w mocy ww. decyzję. Organ powtórzył w uzasadnieniu decyzji, że organ I instancji zasadnie przyjął, iż polskie regulacje w zakresie podatku akcyzowego nie stoją w sprzeczności z przepisami unijnymi, a w szczególności z przepisami dyrektywy energetycznej i dyrektywy horyzontalnej. Kwestionowana decyzja została wydana na podstawie obowiązującego prawa i bez jego rażącego naruszenia.