Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Bartosz Barczyk po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 297/17 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w T. na uchwałę Rady Miejskiej w T. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Rady Miejskiej w T. na rzecz A. Sp. z o.o. w T. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej również, jako: "WSA") wyrokiem z 29 czerwca 2017 r. sygn. akt III SA/ Gl 297/17 po rozpoznaniu skargi A Sp. z o.o. w T na uchwałę Rady Miejskiej w T z dnia [...] r.
nr [...] w przedmiocie uchwały rady gminy w sprawie opłat taryfowych stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały (pkt 1) oraz zasądził od Gminy T. na rzecz A Sp. z o.o.
797 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 2).
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że na wniosek Burmistrza Miasta, uchwałą nr [...] r. z [...] r. Rada Miejska w T., działając na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm., dalej: "usg") oraz art. 24 ust. 1 i 5 ustawy z 7 czerwca 2001 r.
o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz. U.
z 2015 r., poz. 139 ze zm., dalej: "uzzw") odmówiła zatwierdzenia "Taryfy zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy T. na okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r.).
Jak wynika z § 1 uchwały podstawą odmowy była niezgodność postanowień Taryfy z art. 2 pkt 2, art. 23 ust. 2 pkt 1 lit. a i e, art. 24 ust. 4 w zw. z art. 20 ust. 4 pkt 1 uzzw oraz § 2 pkt 8, § 3 pkt 1 lit. a i b, § 6 pkt 1 lit a i pkt 6, § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. nr 127, poz. 886 zwanego dalej: "rozporządzeniem") w zakresie zastosowania wygórowanej, nieuzasadnionej marży zysku niechroniącej odbiorców przed nieuzasadnionym wzrostem cen oraz w zakresie przyjęcia w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji urządzeń kanalizacyjnych na lata 2016-2026, zbyt niskiego poziomu inwestycji odtworzeniowych w gospodarce ściekowej, nieadekwatnego do środków finansowych pozyskiwanych na ten cel z amortyzacji wliczanej w koszty taryfie dla zbiorowego odprowadzania ścieków. Załącznikiem do uchwały jest wniosek o zatwierdzenie Taryfy .przedłożony przez A sp. z o.o. w T. i Weryfikacja kosztów ujętych we wniosku z 15 listopada 2016 r.
Sąd pierwszej instancji następnie wskazał, że z uzasadnienia przedmiotowej uchwały wynika, iż jej podjęcie było efektem negatywnego wyniku weryfikacji dokonanej przez Burmistrza. Sąd podniósł, że omawiana uchwała dotyczy Taryfy opracowanej i przedstawionej przez A sp. z o.o. w T.
oraz przedłożonej 21 października 2016 r. Burmistrzowi T.
z wnioskiem o zatwierdzenie. Według Rady, proponowane Taryfy są sprzeczne z art. 2 pkt 2 w zw. z art. 23 ust. 2 pkt 1 lit. e uzzw oraz § 3 pkt 1 lit. b i § 6 pkt 1 rozporządzenia w zakresie zastosowania w Taryfie wygórowanej, nieuzasadnionej marży zysku na poziomie 15% kosztów eksploatacji i utrzymania w przypadku opłat za wodę i 12% kosztów eksploatacji i utrzymania w przypadku opłat za ścieki. Rada podkreśliła, że górna granica marży nie jest w przepisach wskazana, jednakże winna być ustalona zgodnie z prawem i z uwzględnieniem konkretnego przypadku.