Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Ke 5/13 w sprawie ze skargi K. S., W. S. - A s.c. w D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Kielcach z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach; 2. zasądza od A sp. z o.o. z siedzibą w D. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w Kielcach 2.668 (dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 5/13 uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w Kielcach z dnia
[...] października 2012 r. jak również poprzedzającą ją decyzję organu I instancji i orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Sąd orzekał w następującym stanie faktyczno - prawnym:
Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach wydał względem A decyzję nr [...], w której określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w wysokości 17.855 zł z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki MITSUBISHI Pajero, uznając, iż w momencie nabycia był - podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym - samochodem osobowym, klasyfikowanym do pozycji CN 8703.
Organ II instancji rozpoznając odwołanie w całości zgodził się z organem
I instancji, co do zasadności zaklasyfikowania spornego pojazdu do kodu CN 8703, a tym samym konieczności wymierzenia podatku akcyzowego skarżącej spółce.
Sąd I instancji rozpoznając skargę stwierdził, że cały pierwotny tok postępowania w sprawie poczynając od wszczęcia postępowania podatkowego był nieprawidłowy, gdyż w całych aktach brak jest dokumentu określającego status prawny podmiotu oznaczonego jako: A w dacie powstania obowiązku podatkowego, wydania decyzji przez organ obu instancji, w szczególności w dacie wszczęcia postępowania. Organ nie ustalił czy nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonali K. S. i W. S. jako osoby fizyczne prowadzące odrębną działalność gospodarczą pod firmą: A, czy też jako wspólnicy, na przykład spółki osobowej lub cywilnej o takiej nazwie.
Uznając tym samym, iż organ nie dokonał ustaleń, kto był podatnikiem podatku akcyzowego, co narusza obowiązujące przepisy prawne.
Wobec powyższych ustaleń Sąd orzekł o uchyleniu decyzji organu
I i II instancji.
Skargę kasacyjną na powyższe orzeczenie złożył organ, zarzucając na podstawie art. 174 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012. 270, tj. ze zm., dalej: p.p.s.a.) naruszenie prawa procesowego, tj.
- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 135 p.p.s.a., art. 152 p.p.s.a. w zw. z art. 121, art. 122, art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2012, poz. 749, ze zm., dalej: o.p.) poprzez błędną ocenę działań organów podatkowych i wadliwe uznanie, że organ podatkowy wydał zaskarżoną decyzję z naruszeniem wskazanych wyżej przepisów o.p., tj. poprzez wadliwe uznanie, iż:
a) w przedmiotowej sprawie organ odwoławczy nieprawidłowo ustalił stan faktyczny w odniesieniu do faktu, kto jest podatnikiem;
b) organy prowadziły postępowanie w sposób naruszający zasadę prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych;
c) organy naruszyły zasadę prawdy obiektywnej, poprzez niewyczerpujące zebranie i rozważenie materiału dowodowego, co skutkowało uwzględnieniem skargi i uchyleniem zakwestionowanej decyzji, jak też poprzedzającej ją decyzji organu I instancji;
- art. 133 § 1 i art. 134 § 1 p.p.s.a. poprzez przedstawienie przez Sąd stanu sprawy w sposób oderwany od materiału dowodowego zawartego w aktach sprawy i ustaleń zawartych w zaskarżonej decyzji;