Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 816/13 w sprawie ze skargi R. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. Ż. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w P. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w R. wyrokiem z 9 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 816/13 oddalił skargę R. Ż. na decyzję Dyrektora Izby
Celnej w P. z [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za listopad 2005 r.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R. decyzją z [...] marca 2011 r.
określił R. Ż. - Firma Handlowo-Usługowa E. w J.
zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za listopad 2005 r. w wysokości
54.297 zł. Podstawą wydania decyzji było ustalenie, że skarżący w listopadzie 2005 r.
dokonywał obrotu olejem opałowym niezgodnie z przeznaczeniem. Na podstawie faktury VAT nr [...] ustalono, że [...] listopada 2005 r. dokonano sprzedaży oleju opałowego lekkiego RC w ilości 30.711 m3 Firmie Handlowo-Usługowej T. R. F. Do faktury nie dołączono oświadczenia nabywcy o przeznaczeniu zakupionego oleju opałowego, wydrukowano jedynie informację o treści:
"zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów dnia 24 grudnia 2003 r.
(Dz. U. Nr 221, poz. 2196) w sprawie podatku akcyzowego oświadczam, że kupowany olej ciężki nie będzie przeznaczony do użycia jako paliwo silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Towar przeznaczony jest na cele opałowe lub do dalszej odsprzedaży." Zarówno faktura, która dotyczyła sprzedaży oleju opałowego lekkiego, jak i oświadczenie, które dotyczyło sprzedaży oleju opałowego ciężkiego, nie były podpisane przez osobę upoważnioną do odbioru faktur i składania oświadczeń, a oświadczenie sporządzone było według nieobowiązującej już podstawy prawnej.
Przesłuchany w charakterze świadka R. F. zaprzeczył, aby kupował od skarżącego olej opałowy na podstawie przedłożonej mu do wglądu faktury VAT. Zeznał, że w 2005 r. nie posiadał urządzeń grzewczych, ani bazy transportowej, a odbierając faktury zawsze stawiał pieczątkę firmową i podpisywał się. Wyjaśnił, że nie zatrudniał pracowników, a jedyną osobą która pomagała mu w prowadzeniu działalności był
G. K., którego adresu nie potrafił wskazać. Również R. Ż. nie określił, w jaki sposób nastąpiła sprzedaż, gdzie i komu wydał olej opałowy i czyim środkiem transportu był przewożony. Nie wyjaśnił, dlaczego na fakturze brak było pieczęci, podpisu, zeznał jedynie, że osoba kupująca olej miała uzupełnić wydrukowane oświadczenie przy następnej transakcji. Nie przedstawił dowodu otrzymania zapłaty
(wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy).
Wobec powyższego organ I instancji stwierdził użycie przez skarżącego oleju opałowego niezgodnie z przeznaczeniem, co skutkowało zastosowaniem wyższej, sankcyjnej stawki podatku akcyzowego.