Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 456/19 w sprawie ze skargi [...] na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 sierpnia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 456/19 oddalił skargę [... na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 9 stycznia 2019 r. nr [...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
[... - dalej: skarżąca lub wnioskodawczyni - złożyła w Biurze Powiatowym Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w Białogardzie wniosek o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010.
Kierownik Biura Powiatowego ARMiR w Białogardzie decyzją z 10 lutego 2011 r. odmówił Stronie przyznania jednolitej płatności obszarowej i nałożył sankcję w wysokości [... zł oraz odmówił przyznania uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych i nałożył sankcję w wysokości [... zł.
Orzekając na skutek odwołania skarżącej Dyrektor Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego ARMiR w Szczecinie decyzją z 4 maja 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Wnioskodawczyni, nie złożyła skargi od ww. rozstrzygnięcia do sądu administracyjnego.
Następnie strona złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010.
Prezes ARMiR decyzją z 14 maja 2012 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z 4 maja 2011 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika ARiMR z 10 lutego 2011 r. w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010.
Strona nie złożyła odwołania od ww. rozstrzygnięcia
Skarżąca pismem z 31 lipca 2018 r. zwróciła się z kolejnym wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika ARiMR z 10 lutego 2011 r.
Prezes ARMiR postanowieniem z 28 września 2018 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora ARiMR z 4 maja 2011 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika ARiMR z 10 lutego 2011 r. w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010.
Orzekając na skutek zażalenia skarżącej Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowieniem z 9 stycznia 2019 r. utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Uzasadniając oddalenie skargi strony na ww. postanowienie WSA w Warszawie podkreślił, że jeżeli już raz, na żądanie stron, wszczęto postępowanie nadzorcze i odmówiono stwierdzenia nieważności, nie można jeszcze raz domagać się wszczęcia postępowania w tej samej sprawie, chociażby skarżąca powoływała się na inne przyczyny nieważności. Ponowne postępowanie byłoby bezprzedmiotowe, dlatego, że ocena legalności mającej podlegać stwierdzeniu nieważności decyzji została dokonana poprzednio.
Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm. dalej: k.p.a.), postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Natomiast w myśl art. 61a § 1 k.p.a. gdy żądanie, o którym mowa w art. 61 zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego jest dopuszczalne wyłącznie z powodu przeszkód o charakterze przedmiotowym i podmiotowym oczywistych, tj. takich, których wystąpienie jest możliwe do stwierdzenia po wstępnej analizie wniosku.