Usprawiedliwione w świetle interpretacyjnego pozytywnego wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. akt SK 7/15, jest uznanie niekonstytucyjności przepisu art. 65 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 29 poz. 257) rozumianego w ten sposób, że pojęcie „użycia ich niezgodnie z przeznaczeniem” oznacza także sprzedaż olejów opałowych przeznaczonych na cele opałowe po uzyskaniu od nabywcy oświadczenia, o którym mowa w § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. nr 87, poz. 825 ze zm.), które umożliwia identyfikację nabywcy. Powołany wyrok TK stanowi zatem podstawę do wznowienia postępowania podatkowego, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540).
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Joanna Wegner Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 55/18 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 31 października 2017 r., nr 2401-IOAC1.605.13.2017.5.ad w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego po wznowieniu postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 27 kwietnia 2017 r. nr 330000-IAGW.864.19.2017.HI; 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz L. Z. 1360 (tysiąc trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 55/18, oddalił skargę L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z 31 października 2017 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego po wznowieniu postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Naczelnik Urzędu Celnego w Częstochowie dokonał kontroli podatkowej u L. Z. prowadzącej dzielność gospodarczą pod nazw Stacja Paliw L. Przedmiotem tej kontroli była prawidłowość rozliczenia podatku akcyzowego z budżetem państwa w zakresie obrotu i sposobu wykorzystania oleju opałowego za okres od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r.
Z dokonanych w trakcie kontroli ustaleń wynikało m.in., że strona dokonywała sprzedaży oleju opałowego. Sprzedaż ta dokumentowana była paragonami fiskalnymi oraz fakturami VAT, a także odbiorem od nabywców oświadczenia o przeznaczeniu sprzedawanego oleju opałowego.
Oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego, które zostały odebrane od nabywców, były poddane szczegółowej analizie, w wyniku której stwierdzono, że część odebranych oświadczeń jest nieprawidłowych, tzn. są one niekompletne, zawierają deklaracje zużycia oleju opałowego na cele inne niż opałowe, są podpisane przez inne osoby niż osoby nabywające bądź dotyczą innych ilości oleju opałowego niż wynikające z dokumentów sprzedaży, lub ich brak. Kontrola ta została zakończona wydaniem protokołu kontroli 28 kwietnia 2008 r. Organ stwierdził, że w przypadku 141 transakcji sprzedaży oleju opałowego wystąpiły uchybienia w zakresie realizacji obowiązków ciążących na sprzedawcy (§ 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87 z 2004 r., poz. 825 ze zm.), które polegały na tym, że :
- transakcje sprzedaży nie zostały potwierdzone przez osoby wskazane na oświadczeniach (ilość 118 452 litrów oleju opałowego),
- dokonane sprzedaże dotyczyły zawyżonych ilości oleju opałowego (421.945 litrów oleju opałowego),
- osoby wskazane w oświadczeniach o przeznaczeniu oleju opałowego na cele opałowe zakwestionowały umieszczone na nich podpisy (55.315 litrów oleju opałowego),
- oświadczenia nie spełniały wymogów formalnych (18.225 litrów oleju opałowego).
Postępowanie podatkowe wykazało, że sprzedaż 952.684 litrów oleju opałowego w październiku 2006 r. odbyła się zgodnie z wymogami i przeznaczeniem, czyli na cele opałowe. Natomiast pozostała część oleju (334.161 litrów) została sprzedana w sposób niezgodny z przeznaczeniem, czego konsekwencją było wydanie przez organ I instancji decyzji z 17 marca 2010 r., określającej stronie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za października 2006 r. w wysokości 590 797 zł.