Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.) Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 502/08 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 502/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę W. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...]. Decyzją tą organ celny utrzymał w mocy - po ponownym rozpatrzeniu sprawy - swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...], w której odmówił W. B. wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w S. z dnia [...] kwietnia 2004 r., nr [...], [...], [...], w części dotyczącej długu celnego i odsetek oraz odmówił stwierdzenia nieważności tejże decyzji w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku akcyzowym oraz podatku od towarów i usług.
Sąd pierwszej instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organu celnego, który stwierdził, że wniosek o stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji W. B. złożył w dniu 5 marca 2007 r. (data nadania w urzędzie pocztowym). Organ uznał, że nie było podstaw do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, bowiem wskazany wniosek został złożony po upływie 3-letniego terminu określonego w art. 2652 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 ze zm.), powoływanej dalej jako Kodeks celny, liczonego od dnia powstania długu celnego, który w sprawie objętej decyzją Naczelnika Urzędu Celnego I w S. z dnia [...] kwietnia 2004 r. powstał w dniu 28 lutego 2002 r.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 2652 Kodeksu celnego, jeżeli upłynęły 3 lata od dnia powstania długu celnego, organ celny nie wszczyna bądź odmawia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie termin określony w cytowanym przepisie został ewidentnie przekroczony, skoro dług celny powstał w dniu 28 lutego 2002 r., zaś wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji został wniesiony w dniu 5 marca 2007 r. W tej sytuacji organ celny uprawniony był do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji określającej dług celny. Sąd pierwszej instancji uznał, że wobec niemożności wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nie istnieje możliwość badania sprawy pod względem merytorycznym, czyli badania, czy skarżący mógł być uznany za dłużnika celnego.
Skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji złożył W. B., zaskarżając to orzeczenie w całości. Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.