Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt III SA/Po 222/13 w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt III SA/Po 222/13, oddalił skargę Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił Z. M. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. w łącznej wysokości 62.042 zł.
Organ wskazał, że w wyniku postępowania kontrolnego stwierdzono, iż w ewidencji podatnika znajdują się faktury VAT, które nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zostały wystawione jedynie w celu zalegalizowania zakupu oleju napędowego przez firmę Publiczny Transport Ciężarowy Z. M., pochodzącego z innego nieznanego źródła. W toku postępowania podatnik nie wskazał faktycznego źródła pochodzenia oleju napędowego.
Dyrektor Izby Celnej w P. decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Zdaniem organu odwoławczego, zakupiony przez stronę olej napędowy dokumentowany fakturami wystawionymi przez "A. P." Spółkę z o.o. oraz "W. R. H." Spółkę z o.o., nie pochodził od nich w rzeczywistości, a z innego, niewiadomego źródła. Spółki te nie były dostawcami paliwa, lecz jedynie wystawiały "puste" faktury.
W ocenie organu, podatnik nie dochował należytej staranności przy wyborze kontrahentów i nie podjął żadnych działań mających na celu ustalenie faktycznego źródła pochodzenia nabywanego oleju napędowego. Przesłuchiwany w dniu [...] sierpnia 2011 r. wyjaśnił, że nie potrafi wymienić nazw firm, od których kupował olej napędowy, nigdy nie był w ich siedzibach, nie wie skąd pochodził zakupiony przez niego olej napędowy, ale był zapewniony przez dostawcę paliwa, że wszystko jest legalne.
W świetle powyższych okoliczności oraz ustaleń faktycznych, organ odwoławczy uznał, że strona mogła przewidywać, iż działalność ww. podmiotów ma charakter bezprawny, a co najmniej winna była przedsięwziąć w tym zakresie wszelkie wymagane doświadczeniem życiowym środki ostrożności, aby nie wziąć udziału w opisanym procederze.
Zdaniem organu, zebrany w trakcie prowadzonego postępowania materiał dowodowy, konieczny do ustalenia stanu faktycznego jest wyczerpujący. Co do wniosku o przeprowadzenie dowodu z dokumentu w postaci świadectwa jakości paliwa organ wskazał, że okoliczność ta nie ma żadnego znaczenia w niniejszej sprawie.
Organ podatkowy podkreślił również, że dopiero wykazanie, że podatek akcyzowy został już zapłacony, zwalnia z takiego obowiązku podmiot występujący w kolejnej fazie obrotu. Przy czym ciężar dowodzenia faktu opłacenia akcyzy w poprzedniej fazie obrotu obarcza podatnika. Skoro strona nie przedstawiła żadnego dowodu na okoliczność źródła pochodzenia oleju napędowego, tym samym nie wykazała, że od nabytego paliwa została opłacona akcyza.
Oddalając skargę na powyższą decyzję, Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. stwierdził, że organy podatkowe zgodnie z wymogami art. 121, 122, 187 § 1 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: o.p.) w sposób wyczerpujący zebrały i rozpatrzyły materiał dowodowy sprawy, co znajduje wyraz z uzasadnieniach decyzji spełniających wymogi z art. 210 § 4 o.p.