Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Po 10/18 oddalającego sprzeciw J. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2017 r., nr 3001-IEE.711.568.2017 w przedmiocie uchylenia postanowienia w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. 2. zasądzić od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz J. G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 7 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił na posiedzeniu niejawnym sprzeciw J. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. - na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: k.p.a.) uchylił w całości postanowienie Dyrektor II Oddziału ZUS w Poznaniu Inspektoratu w Koninie z dnia [...] września 2017 r. w przedmiocie - uznania za uzasadniony zarzutu przedawnienia należności dochodzonych na podstawie wystawionych przez wierzyciela tytułów wykonawczych za okres 05/2001 na FUS, za okres 07/2008 na FP i FGŚP oraz za okres 12/2003 na FUZ i tym samym umarzającego postępowanie egzekucyjne w tym zakresie - uznania za nieuzasadnione zarzutów - nieistnienia obowiązku i przedawnienia należności dochodzonych na podstawie wystawionych przez wierzyciela tytułów wykonawczych za okres 08/2003, 02-04/2004 na FUZ oraz tytułów wykonawczych z dnia [...].7.2017 r. - odmowy umorzenia postępowania z uwagi na odmowę uznania zarzutów w zakresie tytułów wykonawczych za okres sierpień 2003, luty-marzec/2004 na FUZ oraz tytułów z dnia [...] lipca 2017 r.
Organ II instancji przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu wskazano, że ZUS II Oddział w Poznaniu wszczął wobec J. G. postępowanie egzekucyjne, w którego trakcie podniósł on zarzuty nieistnienia obowiązku, niedopuszczalności prowadzenia postępowania egzekucyjnego, przedawnienia oraz wniósł on o umorzenie postępowania. Organ I instancji uznał w powyższym postanowieniu jeden z zarzutów za uzasadniony a część zarzutów za nieuzasadnione i odmówił umorzenia postępowania.
Organ II instancji uchylając postanowienie organu I instancji stwierdził, że nie odniósł się on w sposób wystarczający do podniesionych przez stronę zarzutów, a do części zarzutów nie odniósł się wcale.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając sprzeciw skarżącego wskazał, że zgodnie z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 k.p.a. skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw. Dlatego też pismo skarżącego w ocenie Sądu I instancji należało potraktować jako sprzeciw.
Sąd wskazał, że w przypadku gdy organ odwoławczy dochodzi do przekonania o konieczności wydania decyzji kasatoryjnej, winien uzasadnić istnienie przesłanek wymienionych w art. 138 § 2 k.p.a. Wskazanie w uzasadnieniu okoliczności wyczerpujących przesłanki z art. 138 § 2 k.p.a., służy wypełnieniu dyspozycji art. 107 § 3 k.p.a. Uzasadnienie kwestionowanego postanowienia odpowiada powyższym wymogom. Zawiera bowiem wyjaśnienia odnośnie konieczności zastosowania przez organ odwoławczy art. 138 § 2 k.p.a.