Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz (spr.) Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Wspólnoty A. w Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. III SA/Wr 773/17 w sprawie ze skarg Wspólnoty A. w Ś. na czynność Zarządu Województwa D. z dnia [...] października 2017 r., nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 25 stycznia 2018 r. sygn. III SA/Wr 773/18 oddalił skargę Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w S. na czynność Zarządu Województwa [...] z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od niewybrania do dofinansowania projektu.
Sąd I instancji oddalając skargę podzielił w całości ustalenia faktyczne, ocenę zebranych dowodów oraz ocenę prawną odnoszącą się do tych ustaleń wyrażoną w rozstrzygnięciu nieuwzględniającym protestu od pisemnej informacji z dnia [...] sierpnia 2017 r. o negatywnym wyniku oceny projektu pn. "[...]".
Wspólnota Mieszkaniowa wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku, w której zaskarżyła go w całości, zrzekła się rozprawy, wniosła o uwzględnienie skargi kasacyjnej i stwierdzenie, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, a naruszenie to miało istotny wpływ na wynik tejże oceny, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji, zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:
I. Naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oraz art. 106 § 5 p.p.s.a. w zw z art. 233 § 1 k.p.c., poprzez wydanie orzeczenia sprzecznego z dowodami zgromadzonymi w sprawie oraz przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż skutkowało niesłusznym oddaleniem skargi między innymi poprzez stwierdzenie, że dołączone przez skarżącego do wniosku o dofinansowanie dzienniki budowy nie pozwalały na stwierdzenie o tym, czy decyzje-pozwolenia na budowę mają walor ostateczności, mimo że na ich podstawie można było powyższą okoliczność ustalić;
2) art. 231 § 1 k.p.c. przez niewyciągnięcie z faktu przedłożenia dzienników budowy w toku procedury konkursowej jak również z faktu złożenia oświadczenia aktualności pozwoleń na budowę z 2009 r., iż skarżąca udowodniła, że spełnia kryterium " gotowość projektu do realizacji";
II. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
1) art. 41 ust. 1 i 2 ustawy wdrożeniowej, poprzez uznanie, że przedłożenie ostatecznych decyzji - pozwoleń na budowę, niezaopatrzonych w pieczęć (klauzulę) ostateczności jest niezgodne z postanowieniami Regulaminu konkursu i tym samym dokonanie oceny projektu na podstawie kryteriów sprzecznych z postanowieniami Regulaminu;
2) art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej, poprzez brak rzetelnej i obiektywnej oceny polegający na błędnym przyjęciu, że nie spełniono wskazanego kryterium "gotowość projektu do realizacji";
3) art. 45 ustawy wdrożeniowej w zw. z pkt 16 Regulaminu, poprzez brak rzetelnej oceny wniosku polegającej na nieprecyzyjnym wezwaniu do uzupełnień i wyjaśnień w zakresie pozwoleń na budowę;