Skarga kasacyjna na decyzję SKO w S. w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty planistycznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia del. WSA Cezary Kosterna po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 października 2017 r.; sygn. akt II SA/Łd 462/17 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty planistycznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 10 października 2017 r. sygn. akt II SA/Łd 462/17 oddalił skargę [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty planistycznej.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Burmistrz P. decyzją z dnia 11 sierpnia 2016 r., ustalił [...] - dalej: skarżąca - jednorazową opłatę w kwocie [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w związku ze zbyciem nieruchomości przez skarżącą.

Skarżąca wystąpiła o rozłożenie ustalonej powyższą decyzją opłaty planistycznej na raty. W uzasadnieniu wniosku powołała się na brak świadomości istnienia tego typu opłaty, fakt rozdysponowania otrzymanej ze sprzedaży kwoty pomiędzy dzieci oraz na b. niskie dochody, trudną sytuację życiową.

[...] złożyła również wniosek o częściowe umorzenie należności do wysokości 80% jej aktualnego wymiaru oraz o zawieszenie postępowania w sprawie rozłożenia należności na raty do czasu rozpoznania wniosku o częściowe umorzenie należności.

Organ I instancji połączył do łącznego rozstrzygnięcia obydwa wnioski. Następnie Burmistrz P. decyzją z dnia 15 lutego 2017 r. odmówił skarżącej częściowego umorzenia opłaty planistycznej oraz rozłożył jej spłatę na [...] raty miesięczne po [...] zł. Jako podstawę prawną decyzji organ powołał art.64 ust.1, art. 60 pkt 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2016, poz. 1870 dalej: u.f.p.).

W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżąca jest właścicielką [...] ha ziemi, ukończyła [...] lat, jest osobą schorowaną, o znacznym stopniu niepełnosprawności, cierpi na przewlekłą niewydolność serca, utrwalone migotanie przedsionków, kamicę pęcherzyka żółciowego i nerek, nadciśnienie tętnicze, otyłość, chorobę P. [...] otrzymuje emeryturę w wysokości [...] zł miesięcznie, zamieszkuje z córką [...] oraz zięciem [...] Nie prowadzi z nimi wspólnego gospodarstwa domowego, sporadycznie korzysta z ich pomocy finansowej. Córka od ponad pół roku ma problemy zdrowotne, które uniemożliwiają jej prowadzenie działalności gospodarczej, obowiązki w tym zakresie przejął zięć. Z działalności gospodarczej córka i zięć osiągają dochody w wysokości około [...] zł miesięcznie. Córka korzysta ze świadczenia rehabilitacyjnego. Kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości skarżąca rozdysponowała między dzieci.

Orzekając na skutek odwołania skarżącej SKO w S. decyzja z dnia 6 kwietnia 2017 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że stan zdrowia oraz sytuacja materialna skarżącej została należycie rozpoznane. Ustalone zostały wszystkie kwestie wymagane do podjęcia rozstrzygnięcia. Z treści odwołania wynika, że skarżąca nie podważa dokonanych przez organ I instancji ustaleń faktycznych, choć zarzuca pewne zaniechania w zakresie postępowania dowodowego oraz zbyt szeroki zakres badanych przez organ I instancji okoliczności.

Strona 1/8