Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia NSA Michał Kowalski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej ["A."] sp. z o.o. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 39/21 w sprawie ze skargi ["A."] sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2020 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa decyzji w przedmiocie przyznania pomocy finansowej dla wstępnie uznanych grup producentów owoców i warzyw, po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od ["A."] sp. z o.o. z siedzibą w R. na rzecz Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 24 czerwca 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 39/21 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2019 poz. 2325, obecnie: Dz. U. 2022 poz. 329, dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę P. sp. z o.o. z siedzibą w R. (dalej też: "strona", "spółka", "skarżąca") na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej też: "Prezes ARiMR", "organ") z 23 października 2020 r. nr 57/19/20 w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
Decyzją z 12 marca 2014 r. o numerze 9003/6700-05/14, Dyrektor Lubelskiego Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej też: "Dyrektor Oddziału") przyznał Spółce z o.o. P. z siedzibą w R. pomoc finansową dla wstępnie uznanych grup producentów owoców i warzyw za okres od 1 stycznia 2013 r. do 30 czerwca 2013 r. w wysokości 1.946.652,85 zł, w tym: na pokrycie kosztów związanych z utworzeniem grupy producentów i prowadzeniem działalności administracyjnej w wysokości 5.551,00 zł oraz na pokrycie części kwalifikowanych kosztów inwestycji ujętych w zatwierdzonym planie dochodzenia do uznania w wysokości 1.960.125,00 zł.
Postanowieniem z 15 listopada 2016 r. Dyrektor Oddziału wznowił z urzędu postępowanie administracyjne zakończone decyzją własną z dnia 12 marca 2014 r. Po przeprowadzeniu wznowieniowego postępowania, decyzją z dnia 6 sierpnia 2019 r. o numerze 9003/6700-8/19, Dyrektor Oddziału - działając na podstawie art. 151 § 2, art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej: k.p.a.) - stwierdził, że jego decyzja z dnia 12 marca 2014 r. o numerze 9003/6700-05/14 została wydana z naruszeniem prawa.
Dyrektor Oddziału podniósł, że po przeprowadzeniu w trybie wznowienia postępowania z wniosku Spółki z dnia 27 września 2013 r. o przyznanie pomocy finansowej na pokrycie kosztów związanych z utworzeniem grupy producentów i prowadzeniem działalności administracyjnej oraz na pokrycie części kwalifikowanych kosztów inwestycji ujętych w zatwierdzonym planie dochodzenia do uznania za okres od 01-01-2013 do 30-06-2013, należało odmówić przyznania wnioskowanej kwoty pomocy na pokrycie części kwalifikowanych kosztów inwestycji ujętych w zatwierdzonym planie dochodzenia do uznania w wysokości 1.960.125,00 zł oraz na pokrycie kosztów związanych z utworzeniem grupy producentów i prowadzeniem działalności administracyjnej w wysokości 5.551,00 zł, jednakże z uwagi na dyspozycję art 151 § 2 k.p.a., organ ogranicza się do stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.
Zaskarżoną decyzją z dnia 23 października 2020 r. Prezes Agencji utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału z dnia 6 sierpnia 2019 r. w całości podzielając stanowisko wyrażone w jej uzasadnieniu.
Prezes Agencji stwierdził, że w sprawie ziściła się przesłanka określona w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., bowiem Dyrektor Oddziału nie był w dniu wydania decyzji z dnia 12 marca 2014 r. w posiadaniu dowodów, że Spółka nie zasila budynku sortownio-pakowni energią elektryczną pobieraną ze stacji transformatorowej o dofinansowanie, której się ubiegała. Zatem w sprawie zaistniały nowe okoliczności stanowiące podstawę wznowienia postępowania, ponieważ dotyczą przedmiotu sprawy oraz mają znaczenie prawne, czyli wpływ na zmianę treści decyzji w zasadniczych kwestiach.