Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka Protokolant asystent sędziego Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 24 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 293/13 w sprawie ze skargi M. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. Z. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w L., wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę M. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] stycznia 2013 r. w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia:
Decyzją z dnia [...] września 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w L. określił stronie zobowiązanie w podatku akcyzowym za kolejne miesiące 2008 roku. Z uwagi na wniesienie odwołania z uchybieniem ustawowego terminu, wraz z odwołaniem strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od opisanej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku podatnik wyjaśnił, że nie miał możliwości podjęcia korespondencji zawierającej decyzję i tym samym wniesienia odwołania w terminie z powodu przebywania przez kilkanaście dni służbowo na terytorium Niemiec.
Zaskarżonym postanowieniem z [...] stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w B. odmówił M. Z. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji. Organ stwierdził, że Urząd Pocztowy Poczty Polskiej dokonał zwrotu do nadawcy przesyłki zawierającej decyzję, jako niepodjętej w terminie, po wykonaniu czynności przewidzianych przepisami prawa. Decyzję pozostawiono w aktach sprawy uznając jej doręczenie za dokonane w dniu [...] października 2012 r. W uzasadnieniu, organ przypomniał, że odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, który upływał w niniejszej sprawie z dniem [...] października 2012 r. Podniósł ponadto, że w trakcie toczącego się postępowania korespondencja kierowana na adres zamieszkania strony odbierana była przez nią osobiście lub przez pozostałych domowników. Istotnym faktem dla niniejszego postępowania jest osobiste odebranie przez stronę postanowienia organu I instancji wydanego w oparciu o art. 200 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749; dalej: Ordynacja podatkowa lub o.p.). Zdaniem organu odwoławczego z powyższego wynika, że podatnik był świadomy zbliżającego się terminu wydania decyzji przez organ I instancji i w tej sytuacji staranność strony przejawiłaby się w pozostawieniu stosownych i zarazem koniecznych dyspozycji skierowanych do domowników (w razie potrzeby także do innych osób), a dotyczących możliwości doręczenia decyzji podatnikowi na jego adres zamieszkania. Organ odwoławczy uznał, że uchybienie terminowi w przedmiotowym przypadku nie nastąpiło z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, a tym samym nie zostały spełnione przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. oddalając skargę stwierdził, że za pomocą sformułowanych w skardze zarzutów, jej autor wywodzi dwie przeciwstawne tezy, tj. jednocześnie kwestionuje skuteczność doręczenia przedmiotowej decyzji, jak też wskazuje, że istniały przesłanki przywrócenia terminu. WSA zauważył, że ustalenie, iż nie doszło do skutecznego doręczenia przesyłki wyklucza możliwość przywrócenia terminu, o którym mowa w art. 162 Ordynacji podatkowej. Wobec braku skutecznego doręczenia nie rozpoczyna się bowiem bieg terminu do wniesienia odwołania, a skoro tak, to nie może on zostać przekroczony, a w konsekwencji - również przywrócony, stosownie do treści art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej. W tym stanie rzeczy kwestia skutecznego doręczenia musiała zostać potraktowana jako swoiste zagadnienie wstępne, którego rozstrzygnięcie wpływa na losy oceny wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.