Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr) Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki Protokolant Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 135/12 w sprawie ze skargi N. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od N. P. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w S. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. wyrokiem z 20 czerwca 2012 r. oddalił skargę N.P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Naczelnik Urzędu Celnego w S. decyzją z [...] czerwca 2011 r. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc lipiec 2006 roku w wysokości 81.614 zł oraz wysokość odsetek od wpłat dziennych za miesiąc lipiec 2006 r. w wysokości 37 zł.
Po wniesieniu odwołania Dyrektor Izby Celnej w S. decyzją z [...] grudnia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie z [...] czerwca 2011 r.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynikało, że w okresie objętym postępowaniem odwoławczym strona prowadziła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego. Organ stwierdził, że w odniesieniu do sprzedaży 40.807 l oleju opałowego (co zostało udokumentowane przez stronę wystawieniem 41 paragonów fiskalnych oraz 6 faktur VAT), dokonanej w lipcu 2006 r. strona nie spełniła wymaganych prawem warunków uprawniających ją do dokonywania tej sprzedaży na zasadzie obniżonej stawki akcyzy.
Za uzasadnione organ uznał, zastosowanie przez Naczelnika UC w odniesieniu do zobowiązania podatkowego w akcyzie za lipiec 2006 r. przepisu art. 65 ust. 1a ustawy o podatku akcyzowym i wynikającej z niego stawki w wysokości 2.000 zł od 1.000 litrów wyrobu. Za zgodne z postanowieniami art. 21 § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, oceniono także działanie Naczelnika Urzędu Celnego w S., polegające na określeniu w decyzji wysokości zobowiązania podatkowego oraz wysokości odsetek za zwłokę z tytułu nieuiszczonych wpłat dziennych.
Ponadto za nieuzasadnione uznał Dyrektor IC zarzuty odwołania dotyczące kwestii oświadczeń oraz zarzuty naruszenia dyspozycji art. 122 i art. 191 Ordynacji podatkowej.
N.P. wniósł na decyzję z 12 grudnia 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie - przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie - następujących przepisów prawa:
- § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego w związku z uznaniem, że jakiekolwiek braki w treści oświadczeń nabywców oleju opalowego skutkują obowiązkiem podatkowym skarżącego przy zastosowaniu podwyższonej stawki akcyzy,
- art. 180, art. 181 i art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez odmowę przyjęcia w poczet materiału dowodowego uzupełnionych oświadczeń z tej przyczyny, że zostały złożone po terminie (w trakcie postępowania kontrolnego).
W odpowiedzi na skargę, Dyrektor Izby Celnej w S. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. wyrokiem z 20 czerwca 2012 r. orzekł, że skarga nie była zasadna.