Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odmowy przyznania środków finansowych na realizację projektu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska (spr.) Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 10 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2019 r. sygn. akt V SA/Wa 1963/18 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odmowy przyznania środków finansowych na realizację projektu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 lutego 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 1963/18, oddalił skargę P. B. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odmowy przyznania środków finansowych na realizację projektu.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

W dniu [...] lutego 2013 r. do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wpłynął wniosek Uniwersytetu Warszawskiego - Wydział Prawa i Administracji o finansowanie projektu w ramach programu "Diamentowy Grant" pt. "[...]". Osobą prowadzącą projekt był P. B. (skarżący).

Zgodnie z art. 26 ust. ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96 poz. 615 ze zm.; dalej: u.z.f.n.), finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie wspomnianych programów lub przedsięwzięć są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy (art. 26 ust. 4 ww. ustawy).

Pismami z dnia [...] marca, [...] i [...] kwietnia 2013 r. MNiSW poinformowało Uniwersytet Warszawski, iż ww. wniosek nie spełnia wymogów formalnych, określonych w ogłoszeniu o konkursie z dnia 6 listopada 2012 r., co uzasadnia pozostawienie omawianego wniosku bez rozpoznania.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. skarżący wezwał MNiSW do usunięcia naruszenia prawa, składając również do WSA w Warszawie skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez tego Ministra.

Postanowieniem z dnia 5 lipca 2013 r., sygn. akt V SAB/Wa 19/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił ww. skargę na bezczynność, uznając, iż skarżący nie posiada przymiotu strony postępowania wszczętego przez Uniwersytet Warszawski.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 listopada 2013 r. sygn. akt II GSK 1824/13 uchylił ww. postanowienie, stwierdzając, że skarżący posiada legitymację do złożenia skargi do sądu administracyjnego. Interes prawny skarżącego w tej sprawie wynika z przysługującej mu ochrony prawa refleksowego, mającej oparcie w art. 187a ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.), które to prawo zostało zagrożone pozostawieniem bez rozpoznania przez MNiSW wniosku Uniwersytetu Warszawskiego, ukierunkowanego na przyznanie skarżącemu środków finansowych.

Wyrokiem z dnia 4 marca 2014 r., sygn. akt V SAB/Wa 4/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. B. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z udziałem Uniwersytetu Warszawskiego - Wydziału Prawa i Administracji w sprawie wniosku o przyznanie środków finansowych w ramach programu "Diamentowy Grant", zobowiązał MNiSW do rozpoznania wniosku Uniwersytetu Warszawskiego - Wydziału Prawa i Administracji z dnia [...] lutego 2013 r. o przyznanie środków finansowych na realizację projektu badawczego pt. "[...]" w ramach programu "Diamentowy Grant" - w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem. Jednocześnie Sąd stwierdził, że bezczynność MNiSW nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego koszty postępowania.

Strona 1/11